مرثیه سرای نینوایی
آسمان، چشم به عروجش دوخته بود؛ عروج ستاره ای که در کهکشان سیادت، از بی نظیران بود: سیّدی از تبار دلسوختگان، که از نگاه قلمش، گل زخم های نینوایی می تراوید و از فروغ اندیشه های تابناکش، شکوه معرفتِ حق، جاری می گشت؛ معرفتی که سبب پدید آمدن «الطرائف» شده بود تا نگاه طالبان حق را به سمت خورشید عالم فروز «حقیقت» سوق دهد؛ حقیقت علوی علیه السلام !
سیّدی از دودمانِ فقه و تفسیر، حدیث و دعا، ... ؛ سیّدی آگاه، از دودمانی آگاه به گنجینه های علوم الهی که از مکتب شریفش، کسانی همچون: «علامه حلی» بیرون می آیند!
مکتبی سرشار از انوار معرفت؛ سرشار از صحیح ترین طریقه های سلوک! گویی مسیر غربت مولا علیه السلام را ترسیم کرده است! از مدینه تا کوفه؛ از «الطرائف» تا «لُهوف»!
اشک ها، تلخ، داغ ها، جان سوز و تمامی منازل، آکنده از تلخ ترین غربت هاست؛ تلخ ترین مرثیه ها!
چگونه نامی شایسته مرثیه های نینوایی قلم است؛ قلمی که روایت گر داغ های دردآگینِ دودمان خود است!
«اشک و افسوس بر کشتگان دشت کربلا»! چگونه نگِرید، قلمی که با اندوه تمام می نگارد: فَیالَیْتَ لِفاطِمَة و اَبیها عَیْنا تَنْظُرُ إِلی بَناتِها، و بَنیها، ما بَیْنَ مَسْلُوبٍ و جَریحٍ؛ ... «ای کاش مادرش فاطمه علیهاالسلام و پدر بزرگوارش را، چشم تماشاگری بود تا به دختران و فرزندان خود می نگریستند! چون برخی از آنان عریان، برخی و برخی تیرخورده؛ برخی سر بریده و عده دیگر، روی زمین کشانیده می شوند»
این نه تنها اعتقاد، که توان معرفت کسی را می رساند که با قلم توانایش، پدید آورنده ۶۰ اثر جاودانه، از جمله «الطرائف و لهوف» است.
یکی در اثبات عظمت ولایت و دیگری در اثبات عظمت شهادت! یکی در وصف غریبانه های عارفانه نخلستان! دیگری در مرثیه های سرخ شهادت!
یکی در غربت گریه های شبانه علی علیه السلام ! دیگری در اندوه ضجّه های پنهان شام غریبان!
یکی در ژرفای سکوت سال های تنهایی، دیگری در سنگینی اندوهِ بی وفایی طرائف، ترسیم کننده حرکت، از مدینه تا کوفه است و لُهوف، از کوفه تا... مدینه.!
سیّد عظیم الشأن، سید رضی الدین، علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن طاووس حلّی رحمه الله یکی از جاودانگان تاریخ «تشیّع» است!
آن گونه که «طرائف، لهوف سعد السعود، ربیع الشیعه، و ...» در قاموس گهربار روزگار ماندگار است! سالگرد عروج لاهوتی اش را پاس داشته و به ارتفاع نامش، تواضع کنان درود می فرستیم.
روحش شاد و یادش فراموش روزگاران مباد!
منبع: اشارات - دی ۱۳۸۲، شماره ۵۶ - درگذشت سید بن طاووس
مطالب مرتبط
