فمينيسم يا جنبش به اصطلاح دفاع از حقوق زنان طورى به صحنه آمده كه گويا بايد به جنگ مردان بيايد و لذا فضاى تفاهم و مودّتى كه خداوند بين زن و شوهر به وجود آورده است را به شدت تخريب مى كند و از اين طريق لذت آرامشى را كه يك خانواده مى تواند با پذيرفتن حقوق متقابل زن و مرد، به وجود آورد، به كلى از بين مى برد، به طورى كه پروفسور رابرت، اج بورگ مى گويد: «امروزه با مشكلات زيادى كه جنبش فمينيسم بر زنان تحميل كرده يعنى آزادى ها و انتخاب هاى بى شمار و حيران كننده اى كه بر سر راه زنان قرار داده، زنان جامعه را مجبور كرده براى تسكين آلام خويش، تئورى كهنه قرون وسطايى «توطئه مردان عليه زنان» را بپذيرند».[1]
از جمله پيش فرض هاى ناصواب فمينيستى، پست پنداشتن زاييدن و تربيت فرزند و همسردارى، براى زنان است. در اين عقيده، گذشته زنان در تاريخ- به عنوان مادران- بى ارزش قلمداد شده است و چنين تلقى مى كنند كه در طول تاريخ توسط مردان، به زنان ظلم شده است و زنان مجبور شده اند در خانه بمانند و همسردارى و مادرى كنند كه به واقع بايد گفت چنين قضاوتى نسبت به گذشته زنان توسط مدافعان حقوق زن، ظلم مضاعفى است به زن. راستى در افتخارات گذشته تاريخ، زنان هيچ كاره بودند؟! اين است نتيجه دفاع از حقوق زن؟
------------------------------------
[1] - فصلنامه كتاب نقد، ج 17، ص 119 ..
