«تفکّر» که در لغت به معنای اندیشیدن است،[المنجد، واژه «فکر».] با تأمّل و تدّبر، هم معناست.[محجة البیضاء، ج ۸، صفحه ۱۹۷٫] و در اصطلاح عبارت
اخلاق و عرفان
تفکر وقتی شکل می گیرد که ما وجود ریشه دار خودمان را در ابتدای خلقت بتوانیم بشناسیم و ارزیابی کنیم.
حضرت حق در ادامه می فرماید: «بَعْضُکمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ» شما پس از هبوط در زندگی زمینی نسبت به همدیگر د
ما آدم ها؛ همچنان که آدم و حوّا به شجره نزدیک شدند و یک نحوه خودنمایی به صحنه زندگی شان آمد، ولی نسبت به آن راضی نشدند و لذا به فکر چاره ا