آواتار/ دحوالارض

نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد در روز بیست و پنجم ماه ذی القعده روز دحوالارض بوده است و هرکس این روز را روزه بدارد و شب آن را به عبادت بپردازد،به پاداش عبادت صد ساله رسیده [*]

امیرالمومنین امام علی علیه السلام : «نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در روز بیست و پنجم ماه ذی القعده، روز دحوالارض بوده است. و هرکس این روز را روزه بدارد و شب آن را به عبادت بپردازد، به پاداش عبادت صد ساله رسیده است؛ عبادت صد ساله ای که روز های آن را به روزه و شب های آن را به عبادت گذرانیده است. و هر جماعتی که در این روز گِرد هم آیند و به ذکر پروردگار بپردازند، پراکنده نخواهند شد مگر آنکه خواسته های آنان برآورده خواهد شد و در این روز هزاران رحمت از سوی پروردگار نازل می شود که نودونه درصد آن از آنِ کسانی است که روزش را به روزه و ذکر و شبش را به احیا و عبادت مشغول باشند»[1]

«دحوالارض» به معنى گستردن زمین است. دَحو از جهت لغوى به معنى گستردن است و بعضى آن را به معنى پرتاب کردن و تکان دادن چیزى را از محل اصلیش نیز معنا کرده‏ اند و چون این دو معنا لازم و ملزوم یکدیگرند به یک مطلب برمى‏ گردد، بنابراین مراد از دحوالارض این است که در آغاز تمام سطح زمین را آب‏هاى حاصل از باران‏هاى سیلابى نخستین فرا گرفته بود. این آبها تدریجاً در گودال‏هاى زمین جاى گرفتند و خشکى ‏ها از زیر آب سربرآوردند و روز به روز گسترده تر شدند تا به وضع فعلى درآمد،[2]. که به نظر برخى از مفسرین «وَ اَلْأَرْضَ بَعْدَ ذلِکَ دَحاها»[3] زمین را بعد از آن گسترش داد اشاره‏اى به همین گسترده شدن زمین دارد. به هر حال تعیین یک روز خاص مي تواند به عنوان زاد روز یا آغاز دوره‏اى باشد که زمین از وضع پیشین خود متحول گشته (پس از گذشت دوران‏هایى که مي گویند زمین کره مشتعلى بوده، رفته رفته سرد شده و بین از یکسرى تغییرات) سطح آن را مواد خاکى و عناصر اولیه پوشانده و آماده براى ظهور گیاهان و حیوانات گشته است.

روز دحوالارض از چهار روزی است که در تمام سال به فضیلت روزه گرفتن، ممتاز است و در روایتى آمده است که روزه ‏اش مثل روزه هفتاد سال است ؛ و در روایت دیگر کفاره هفتاد سال است و هر که این روز را روزه بدارد و شبش را به عبادت بسر آورد از براى او عبادت صد سال نوشته شود ؛ و هر چه در میان آسمان و زمین وجود دارد براى کسی که در این روز روزه‏ دار باشد استغفار می کنند. و این روزى است که رحمت خدا در آن منتشر گردیده و از براى عبادت و اجتماع به ذکر خدا در این روز اجر بسیارى است و از براى این روز به غیر از روزه و عبادت و ذکر خدا و غسل دو عمل وارد است.[4]

پی نوشت:
[*].المراقبات ص۱۸۶
[1].المراقبات صفحه ۱۸۶
[2].تفسیر نمونه، ج ۲۶، ص ۱۰۰
[3].آیه ۳۰ سوره نازعات
[4].مفاتیح الجنان، اعمال دحوالارض
-------------------------------------
مطالعه بیشتر در:
صوت/ اعمال دحوالارض - مجتهدی تهرانی