میرزا محمدتقی گلشن حائری شیرازی از بزرگان علمای امامیه و از شاگردان مُبَرِّز و تربیت یافته ی میرزای شیرازی اول است. ایشان یكی از مشهورترین چهره های شناخته شده در علم و تقوی و غیرت و شهامت دینی و پرچمدار و رهبر انقلاب مسلمانان علیه اشغالگران انگلیس بود. میرزا، به خوبی احساس می كرد كه هدف دولت انگلیس از درخواست پذیرش نماینده ی دولت بریتانیا به عنوان رئیس حكومت عراق تسلط بر كشورهای اسلامی است. از این رو، فتوایى مشهور به نام فتوای دفاعیه كه مجوّزی رسمی برای نهضت مسلحانه ی مردم عراق بود صادر كرد. در این فتوا، مطالبه ی حقوق، بر عراقیان واجب اعلام شده و در صورت عدم پذیرش انگلستان، جواز استفاده از قوه ی دفاعی عنوان شده بود. صدور فتوای میرزا لرزه بر اركان حكومت استعمار پیر افكند و دولت انگلیس را به عقب نشینی از مواضع خود وادار نمود. او رهبر اصلی انقلاب 1920 میلادی مردم مسلمان عراق علیه استعمار بود كه سرانجام توسط دست نشاندگان آنها مسموم گردید و در هشتاد سالگی به لقاءالله پیوست.
