آیت الله شیخ عبدالکریم زنجانی، در حدود سال 1264 هجری شمسی(1303 هجری قمری) در یکی از روستاهای اطراف زنجان، به دنیا آمد. وی فقه، اصول، علوم ریاضی، فلسفه و الهیات را در زنجان آموخت و پس از آن در تهران به تکمیل تحصیلات فلسفی پرداخت. آیت الله زنجانی در 23 سالگی راهی نجف اشرف شد و در آن جا به تحصیلات عالی خود ادامه داد و سپس به تدریس و تألیف مشغول گردید. این عالم دینی در فلسفه، فقه، اصول، تفسیر، کلام و سایر علوم اسلامی، متجاوز از هفتاد اثر تألیفی دارد که تعدادی از آن ها عبارتند از: ذخیرةُ الصّالحین، وسیلَةُ النجاة و الوحی و الالهام. آیت الله زنجانی در اثر مسافرت های فراوان به ممالک اسلامی و ملاقات و گفتگو با علما دارای مقامی عالی و شامخ بود. این عالم ربانی سرانجام در 23 شهریور ماه سال 1347 ه.ش برابر با 20 جمادی الثانی 1388 ه.ق، در 80 سالگی بدورد حیات گفت و به لقاء الله رسید.
