پل والری شاعر بزرگ و ملی فرانسه در 30 اكتبر 1871م در شهر سِت در فرانسه به دنیا آمد و تحصیلات خود را در رشته حقوق به پایان بُرد. وی سپس به علت علاقه به ادبیات و مطالعه آثار بزرگان شعر و ادب، به شعر و شاعری روی آورد و نخستین اثرش را در سال 1889م در هجده سالگی انتشار داد. والری از آن پس با سرودن شعرهای متعدد، شهرتی فراوان به دست آورد و در شمار شاعران معروف فرانسه درآمد. اشعار والری، موزون و زود فهم است و در شعر معاصر فرانسه، تاثیر فراوانی نهاده است. افكار و اندیشه های فلسفی این شاعر، رنگ بدبینی و غم و اندوه دارد. والری به دریا و مظاهر آن علاقه زیادی داشت و به دلیل ارتباط بیشتر آثارش با دریا، او را شاعر دریایى لقب داده اند. وی به غیر از نظم، به نثر نیز پرداخت و هوشمندی و نكته بینی خود را بیشتر در آثار منثور خود نشان داده است. والری را به سبب نگارش رمان های افسانه ای، جزو رمانتیك ترین شاعران قرن بیستم می دانند. روش والری، ژرف بینی فراوان در هر چیز است. زیبایى شعر در نظر او، در تلفیق و تركیب الفاظْ نهفته است. وی قالب و صورت دقیق و همراه با صنعت را در شعرْ اصل می داند نه احساس شخصی و مفاهیم را. تكیه گاه شاعر، در نظر والری، مجموع اصوات خوش آهنگ است. والری با القای آهنگ مِلودی الفاظ توانسته است تركیبی از مسائل ذهنی و تصویرهای عینی به دست دهد. شعر او حاصل تفكر فلسفی وی درباره بستگی تام ماده و روح است. والری از شخصیت های نادری است كه هیچ گاه عواطف را فدای اندیشه نكرده، بلكه میان احساس و اندیشه و معنویت و همچنین میان دانش و تخیلْ، سازشی برقرار كرده است. والری میان دو جنگ جهانی، مقامی مهم در تاریخ ادبیات جهان یافته است و این مقام برجسته نه تنها به وسیله درخشش آثارش به دست آمده، بلكه به وضع فكری او كه در این آثار نیز منعكس است ارتباط كامل می یابد. از این شاعر بزرگ آثار مشهوری بر جای مانده كه پارك جوان و گورستان دریایی در نظم و شبی با آقای تِست و مجموعه مقالات در نثر از آن جمله اند. پل والری سرانجام در بیستم ژوئیه 1945م در 74 سالگی درگذشت.
