حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ احمد كافی یزدی در سال 1307ش برابر با سال 1347 ق در مشهد مقدس به دنیا آمد. وی پس از پایان دروس مقدمات و ادبیات عرب، به دلیل شوق و علاقه شدید به منبر، به وعظ و ارشاد مردم پرداخت. شیخ احمد كافی در حالی كه بیش از پانزده سال از عمرش نمی گذشت، در شب های جمعه برای صدها نفر از زائران امام رضا(ع) با شور و حال خاصی دعای كمیل می خواند و فضایی معنوی ایجاد می كرد. وی در شانزده سالگی برای تكمیل تحصیلات علوم اسلامی به نجف اشرف عزیمت كرد و از محضر آیت اللَّه خویی و آیت اللَّه سید اسداللَّه مدنی و... استفاده برد. از آن پس برای تبلیغ به اكثر نقاط ایران مسافرت كرد و در همه جا مورد استقبال مردم قرار گرفت. حجت الاسلام كافی سرانجام در تهران رحل اقامت افكند و به خدمات دینی و انجام وظایف مذهبی همت گماشت. وی، واعظی متدین و خطیبی غیور و در امور دینی، جدّی و بسیار مبارز و مجاهد و در مقابل انحرافات و منكرات و برخورد با تبلیغات مسموم دشمنان دین، مقاوم و محكم بود. این خطیب بزرگ، از به میدان آمدن و مبارزه كردن با بی دینان هراسی نداشت و تقیه نمی كرد. وی در سفرهای متعددی كه به مكه و مدینه داشت، بارها، سخنان مهمی ایراد كرده و از حریم ولایت آل محمد، به ویژه امام علی(ع)، در مقابل خفّاشان حقیقت گریز وهابی، دفاع نموده است. در حالی كه بردن نام حضرت امام خمینی(ره)، در دوران حكومت رژیم پهلوی جرم محسوب می شد، حجت الاسلام كافی در مجامع عمومی از حضرت امام به بزرگی و عظمت یاد می كرد. سرانجام این محبِّ اهل بیت (ع) چند ماه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی درسی تیرماه 1357 در 50 سالگی در سانحه ای مشكوك دار فانی را وداع گفت و به دیدار معبود شتافت.
مطالب مرتبط
