علم حصولي و حجاب حقيقت

آن نوع از فعاليت هاي فرهنگي كه انديشه ها را نسبت به عالم قدس در حدّ علم حصولي متوقف مي کند، نتيجه اي جز بي وفاييِ نسل جوان به عالم معنا در پي ندارد.

علم حصولي به عالم معنا که همان علم به مفهوم خدا و مفهوم قيامت است کجا، و ارتباط وجودي با عالم معنا کجا! نتيجه فعاليت هايي که با نور وجودِ عالم معنا مرتبط نيست اين مي شود كه شما مي بينيد به ظاهر كار فرهنگي مي كنيد ولي هيچ نتيجه اي نمي گيريد. بعد از 20 سال نسلي كه بايد از طريق ارتباط با عالم غيب و ارتباط با كمال مطلق شديداً احساس حيات و بقا و دارايي بكند، احساس خلأ و بي محتوايي مي کند و سخت اعتراض دارد، چرا؟

علت سرخوردگي و بي علاقگي نسل جوان به فعاليت هاي فرهنگيِ رسمي به اين جهت است كه در جان و روح خود به حقيقتي وصل نشده و در پرتو فعاليت هاي فرهنگي، حيات معنوي قابل قبولي به  دست نياورده است.

گاهي جرأت نمي كنيم به نوع فعاليت هاي فرهنگي و فكري خودمان شك كنيم، در حالي که ممکن است تماماً بي راهه برويم و هيچ نتيجه اي هم نگيريم. اين خيلي خطرناك است كه انسان جرأت ارزيابي خطري را كه در حال و آينده تهديدش مي كند نداشته باشد، زيرا به کارهايي که مي کنيم عادت کرده ايم و به کاري ماوراء آن فعاليت  ها فکر نمي کنيم و اگر هم به كارهاي خود فکر کنيم و احساس کنيم آن طور که بايد نتيجه نمي دهد، جرأت نمي کنيم آن را رها کنيم. چون تغييردادنِ جهت روح و قلب، يک شجاعت فوق العاده مي خواهد، کاري که مولوي توانست انجام دهد.

Share