166. «أَ فَأَمِنُوا أَنْ تَأْتِیَهُمْ ...

166. «أَ فَأَمِنُوا أَنْ تَأْتِیَهُمْ ...

آیه

«أَ فَأَمِنُوا أَنْ تَأْتِیَهُمْ غاشِیَةٌ مِنْ عَذابِ اللَّهِ أَوْ تَأْتِیَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً وَ هُمْ لا یَشْعُرُونَ»

ترجمه

آیا از این ایمن هستند که عذاب فراگیری از ناحیه خدا به سراغ آنها بیاید یا ساعت رستاخیز ناگهان فرا رسد در حالی که آنها متوجه نیستند. (107 / یوسف)

شرح آیه از تفسیر نمونه

«غاشِیَه» به معنی «پوشنده» و «پوشش» است و از جمله به پارچه بزرگ که روی زین اسب می‌اندازند و آن را می‌پوشاند، غاشیه گفته می‌شود و منظور در اینجا بلا و مجازاتی است که همه بدکاران را فرا می‌گیرد. منظور از «ساعَة» قیامت است چنان که در بسیاری دیگر از آیات قرآن به همین معنی آمده است.

شرح آیه از تفسیر مجمع‌البیان

غاشِیَة: پوشاننده.
بَغْتةً: ناگهانی.
در ادامه سخن به آنان هشدار می‌دهد که:
آیا این شرک‌گرایان و کافران از این که عذاب فراگیری از جانب خدا به سراغ آنان بیاید، یا رستاخیز در حالی که آنان نمی‌فهمند و در نمی‌یابند به ناگاه به آنان در رسد، احساس امنیّت می‌کنند؟!
«مُجاهِد» در این مورد می‌گوید:
منظور آیه شریفه عذاب ریشه‌کن کننده و نابودساز است و به باور «ضَحّاک» منظور صاعقه‌ها و عذاب‌های کوبنده است.
«ابن عبّاس» آورده است که:
هنگامی که مردم در کوچه و بازار سرگرم داد و ستد هستند، خروش سهمگین آسمانی طنین افکن می‌گردد و رستاخیز برپا می‌شود.