عروسی خوبان
پیشنهاد
سَمِعْتُ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ ( ع ) یَقُولُ :
شنیدم علی پسر ابو طالب ( ع ) می فرمود :
أَتَانِی أَبُو بَکْرٍ وَ عُمَرُ فَقَالا :
روزی ابوبکر و عمر پیش من آمدند و گفتند :
لَوْ أَتَیْتَ رَسُولَ اللَّهِ ( ص ) فَذَکَرْتَ لَهُ فَاطِمَهَ !
کاش نزد فرستاده خدا می رفتی و فاطمه را خواستگاری می کردی !
خواستگاری
فَأَتَیْتُهُ !
به نزد رسول خدا ( ص ) شتافتم !
فَلَمَّا رَآنِی رَسُولُ اللَّهِ ( ص ) ضَحِکَ ، ثُمَّ قَالَ :
چون مرا دید تبسمی کرده ، فرمود :
مَا جَاءَ بِکَ یَا أَبَا الْحَسَنِ حَاجَتُکَ ؟ !
یا اباالحسن ! درخواستت تو را به سوی من آورد ؟ !
فَذَکَرْتُ لَهُ قَرَابَتِی وَ قِدَمِی فِی الْإِسْلَامِ وَ نُصْرَتِی لَهُ وَ جِهَادِی !
در پاسخ : خویشی و صمیمیت ، پیشینه اسلامی ، یاری گری و جهادم را یادآور شدم !
فَقَالَ : یَا عَلِیُّ ! صَدَقْتَ ! فَأَنْتَ أَفْضَلُ مِمَّا تَذْکُرُ !
فرمود : ای علی راست گفتی ، تو برتر از آنی که می گویی !
فَقُلْتُ : یَا رَسُولَ اللَّهِ ! فَاطِمَهُ تُزَوِّجُنِیهَا !
گفتم : ای فرستاده ی خدا ! فاطمه را به همسری من دهید !
فَقَالَ : یَا عَلِیُّ ! إِنَّهُ قَدْ ذَکَرَهَا قَبْلَکَ رِجَالٌ .
فرمود : علی جان ! پیش از تو مردانی چند به خواستگاری او آمده اند !
فَذَکَرْتُ ذَلِکَ لَهَا ، فَرَأَیْتُ الْکَرَاهَهَ فِی وَجْهِهَا !
ولی هرگاه به او می گفتم ، بی میلی او را دیدم !
وَ لَکِنْ عَلَی رِسْلِکَ حَتَّی اََخْرُجَ إِلَیْکَ !
اما تو صبوری کن تا برگردم !
اندرون مهر
فَدَخَلَ عَلَیْهَا
پیامبر مهربانی ( ص ) بر دخترش وارد شد !
فَقَامَتْ !
فاطمه از جای برخاست !
فَأَخَذَتْ رِدَاءَهُ !
روپوش پدر را گرفت !
وَ نَزَعَتْ نَعْلَیْهِ !
کفش های او را از پایش درآورد !
وَ أَتَتْهُ بِالْوَضُوءِ ، فَوَضَّأَتْهُ بِیَدِهَا ، وَ غَسَلَتْ رِجْلَیْهِ !
آب آورده ، دست و رو ، و پاهای پدر را بشست !
ثُمَّ قَعَدَتْ !
سپس از پای نشست !
رایزنی و نظر خواهی
فَقَالَ لَهَا : یَا فَاطِمَهُ !
رسول خدا ( ص ) فرمود : دخترم !
فَقَالَتْ : لَبَّیْکَ لَبَّیْکَ ! حَاجَتُکَ یَا رَسُولَ اللَّهِ !
فاطمه ( س ) : بله بله ! امر بفرمایید ، یا رسول الله !
فقال : إِنَّ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ مَنْ قَدْ عَرَفْتِ قَرَابَتَهُ وَ فَضْلَهُ وَ إِسْلَامَهُ !
پیامبر ( ص ) : علی ابن ابیطالب کسی است که خویشاوندی ، برتری و اسلامش را می شناسی !
وَ إِنِّی قَدْ سَأَلْتُ رَبِّی أَنْ یُزَوِّجَکِ خَیْرَ خَلْقِهِ وَ أَحَبَّهُمْ إِلَیْهِ .
و از سویی از پروردگارم خواسته ام که تو را به همسری بهترین و دوست داشتنی ترین آفرینشش درآورد !
وَ قَدْ ذَکَرَ مِنْ أَمْرِکِ شَیْئاً .
او از تو خواستگاری کرده !
فَمَا تَرَیْنَ !
نظر تو چیست ؟
فَسَکَتَتْ !
فاطمه ( س ) سکوت کرد !
وَ لَمْ تُوَلِّ وَجْهَهَا .
و رُخ نگردانید !
وَ لَمْ یَرَ فِیهِ رَسُولُ اللَّهِ ( ص ) کَرَاهَهً .
پیامبر ( ص ) در او ناخوشنودی ندید !
فَقَامَ وَ هُوَ یَقُولُ :
رسول خدا ( ص ) برخاسته و می گفت :
اللَّهُ أَکْبَرُ !
خداوند بزرگ تراست !
سُکُوتُهَا إِقْرَارُهَا .
سکوت فاطمه خوشنودی اوست !
پیمان همسری
قَالَ عَلِیٌّ : فَزَوَّجَنِی رَسُولُ اللَّهِ ( ص )
علی ( ع ) فرمود : رسول خدا ( ص ) فاطمه را به همسری من درآورد !
ثُمَّ أَتَانِی فَأَخَذَ بِیَدِی فَقَالَ :
آن گاه به سوی من آمده ، دست مرا گرفت و فرمود :
قُمْ بِسْمِ اللَّهِ !
برخیز به نام خدا !
وَ قُلْ : عَلَی بَرَکَهِ اللَّهِ !
و بگو : بر اساس برکت خداوند !
وَ ما شاءَ اللَّهُ !
و آن چه خداوند بخواهد !
لا قُوَّهَ إِلَّا بِاللَّهِ !
نیرویی نیست جُز به وسیله او !
تَوَکَّلْتُ عَلَی اللَّهِ !
بر او تکیه و اعتماد می کنم !
ثُمَّ جَاءَنِی حَتَّی أَقْعَدَنِی عِنْدَهَا ( ع ) !
سپس مرا آورد ، نزد دخترش نشاند !
چنیایش
ثُمَّ قَالَ :
سپس به پیشگاه خداوند عرض کرد :
اللَّهُمَّ ! إِنَّهُمَا أَحَبُّ خَلْقِکَ إِلَیَّ !
خدایا ! این دو پیش من دوست دوست داشتنی ترین آفرینش تواند !
فَأَحِبَّهُمَا !
تو هم این دو را دوست بدار !
وَ بَارِکْ فِی ذُرِّیَّتِهِمَا !
در نسل این دو برکت قرار ده !
وَ اجْعَلْ عَلَیْهِمَا مِنْکَ حَافِظاً !
و از سوی خود ، نگاهدارنده ای بر ایشان بگمار !
وَ إِنِّی أُعِیذُهُمَا بِکَ وَ ذُرِّیَّتَهُمَا مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ !
این دو و نسلشان را از شیطان رانده شده به پناه تو می دهم !
مهریه مهرورزان
قَالَ عَلِیٌّ ( ع ) : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ( ص ) :
علی ( ع ) : پیامبر ( ص ) به من فرمود :
قُمْ فَبِعِ الدِّرْعَ !
برخیز و زره خود را بفروش !
فَقُمْتُ فَبِعْتُهُ !
برخاستم و زره خود را فروختم !
وَ أَخَذْتُ الثَّمَنَ !
پولش را گرفتم !
وَ دَخَلْتُ عَلَی رَسُولِ اللَّهِ ( ص ) .
و به محضر پیامبر اکرم ( ص ) شرفیاب شدم !
فَسَکَبْتُ الدَّرَاهِمَ فِی حِجْرِهِ !
و در دامنش ریختم !
فَلَمْ یَسْأَلْنِی کَمْ هِیَ ؟ !
نپرسید : چقدر است ؟ !
وَ لا أَنَا أَخْبَرْتُهُ !
من نیز سخنی نگفتم !
اولین خرید
ثُمَّ قَبَضَ قَبْضَهً !
سپس مشتی از آن پول ها را برگرفت !
وَ دَعَا بِلَالًا !
بلال را فراخواند !
فَأَعْطَاهُ ، فَقَالَ :
به وی داد و فرمود :
ابْتَعْ لِفَاطِمَهَ طِیباً !
برای فاطمه عطری بخر !
گروه خرید
ثُمَّ قَبَضَ رَسُولُ اللَّهِ ( ص ) مِنَ الدَّرَاهِمِ بِکِلْتَا یَدَیْهِ !
آن گاه هر دو مشت خود را از آن پول ها پر کرد !
فَأَعْطَاهُ أَبَا بَکْرٍ ، وَ قَالَ :
به ابوبکر داد ، و به وی فرمود :
ابْتَعْ لِفَاطِمَهَ مَا یُصْلِحُهَا مِنْ ثِیَابٍ وَ أَثَاثِ الْبَیْتِ !
برای فاطمه آن چه شایسته است از پوشاک و اثاث منزل خریداری کن !
وَ أَرْدَفَهُ بِعَمَّارِ بْنِ یَاسِرٍ ، وَ بِعِدَّهٍ مِنْ أَصْحَابِهِ !
آن گاه عمار بن یاسر و تنی چند از یارانش را در پی ابوبکر روان ساخت !
فَحَضَرُوا السُّوقَ !
به بازار شدند !
فَکَانُوا یَعْتَرِضُونَ الشَّیْ ءَ مِمَّا یُصْلِحُ !
هر چه را شایسته می دیدند !
فَلا یَشْتَرُونَهُ حَتَّی یُعْرِضُوهُ عَلَی أَبِی بَکْرٍ !
نمی خریدند تا به ابوبکر نشان دهند !
فَإِنِ اسْتَصْلَحَهُ اشْتَرَوْهُ !
اگر او می پسندید ، می خریدند !
جهیزیه زیبا
فَکَانَ مِمَّا اشْتَرَوْهُ :
از آنچه خریدند :
قَمِیصٌ بِسَبْعَهِ دَرَاهِمَ !
پیراهنی به هفت درهم !
خِمَارٌ بِأَرْبَعَهِ دَرَاهِمَ !
روسری بلندی به چهار درهم !
قَطِیفَهٌ سَوْدَاءُ خَیْبَرِیَّهٌ !
رواندازی مشکی از خیبر !
سَرِیرٌ مُزَمَّلٌ بِشَرِیطٍ !
تختی که وسط آن با لیف خرما بافته شده بود !
فِرَاشَیْنِ مِنْ خَیْشِ مِصْرَ :
دو تشک از کتان مصر !
حَشْوُ أَحَدِهِمَا لِیفٌ .
یکی از آن دو با لیف خرما !
وَ حَشْوُ الْآخَرِ مِنْ جِزِّ الْغَنَمِ .
و دیگری با پشم گوسفند پر شده بود !
أَرْبَعَ مَرَافِقَ مِنْ أَدَمِ الطَّائِفِ !
چهار متکا از پوست طائف !
حَشْوُهَا إِذْخِرٌ !
که با علفی به نام اِذخِر پر شده بود!
سِتْرٌ مِنْ صُوفٍ !
پرده ای پشمی !
حَصِیرٌ هَجَرِیٌّ !
حصیری که محصول هَجَر بود ! ( نام شهری در یمن )
رَحًی لِلْیَدِ !
آسیایی دستی .
مِخْضَبٌ مِنْ نُحَاسٍ .
بادیه ای مسی !
سِقَاءٌ مِنْ أَدَمٍ .
ظرفِ آب خوری که از پوست بود !
قَعْبٌ لِلَّبَنِ .
کاسه ای چوبی برای شیر !
شَنٌّ لِلْمَاءِ .
مشکی برای آب .
مِطْهَرَهٌ مُزَفَّتَهٌ .
آفتابه ای قیراندود .
جَرَّهٌ خَضْرَاءُ .
سبویی سبز .
کِیزَانُ خَزَفٍ .
چند کوزه سفالی .
مبارک باد
حَتَّی إِذَا اسْتَکْمَلَ الشِّرَاءَ !
همین که خرید کامل شد !
حَمَلَ أَبُو بَکْرٍ بَعْضَ الْمَتَاعِ وَ حَمَلَ أَصْحَابُ رَسُولِ اللَّهِ ( ص ) الَّذِینَ کَانُوا مَعَهُ الْبَاقِیَ !
ابوبکر بخشی را و یاران دیگر برخی را برداشته ، به سوی پیامبر روان شدند !
فَلَمَّا عَرَضَ الْمَتَاعَ عَلَی رَسُولِ اللَّهِ ( ص ) .
چون به محضر پیامبر ( ص ) عرضه شد .
جَعَلَ یُقَلِّبُهُ بِیَدِهِ وَ یَقُولُ :
با دست مبارکش زیر و رو می کرد و می فرمود :
بَارَکَ اللَّهُ لِأَهْلِ الْبَیْت !
خداوند برای خاندان مبارک کند !
چایام نامزدی
قَالَ عَلِیٌّ ( ع ) :
علی ( ع ) می فرماید :
فَأَقَمْتُ بَعْدَ ذَلِکَ شَهْراً أُصَلِّی مَعَ رَسُولِ اللَّهِ ( ص )
پس از آن ، یک ماه با پیامبر ( ص ) نماز می خواندم
وَ أَرْجِعُ إِلَی مَنْزِلِی .
به منزل خویش باز می گشتم !
وَ لا أَذْکُرُ شَیْئاً مِنْ أَمْرِ فَاطِمَهَ ( ع ) !
و درباره فاطمه ( س ) سخنی نمی گفتم !
واسطه وصل
ثُمَّ قُلْنَ أَزْوَاجُ رَسُولِ اللَّهِ ( ص ) :
روزی خانم های پیامبر ( ص ) به من گفتند :
أَ لا نَطْلُبُ لَکَ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ( ص ) دُخُولَ فَاطِمَهَ عَلَیْکَ ؟ !
آیا نمی خواهی از پیامبر ( ص ) وصال فاطمه ( س ) را برای تو بخواهیم ؟ !
فَقُلْتُ : افْعَلْنَ فَدَخَلْنَ عَلَیْهِ .
گفتم : آری !
درخواستی زیبا
فَقَالَتْ أُمُّ أَیْمَنَ : یَا رَسُولَ اللَّهِ !
به محضر پیامبر شرفیاب شدند ، ام ایمن گفت : ای فرستاده ی خدا !
لَوْ أَنَّ خَدِیجَهَ بَاقِیَهٌ .
اگر خدیجه زنده بود .
لَقَرَّتْ عَیْنُهَا بِزِفَافِ فَاطِمَهَ !
با عروسی فاطمه شاد می شد !
وَ إِنَّ عَلِیّاً یُرِیدُ أَهْلَهُ !
علی بن ابیطالب ( ع ) همسرش را می خواهد !
فَقَرَّ عَیْنَ فَاطِمَهَ بِبَعْلِهَا !
چشم فاطمه را به شوهرش روشن کن !
وَ اجْمَعْ شَمْلَهَا !
او را از تنهایی درآور !
وَ قَرَّ عُیُونَنَا بِذَلِکَ !
ما را نیز به این عروسی شادمان کن !
شرمی با شکوه
فَقَالَ : فَمَا بَالُ عَلِیٍّ لَا یَطْلُبُ مِنِّی زَوْجَتَهُ ؟ !
پیامبر ( ص ) فرمود : چرا علی خود ، همسرش را از من نمی خواهد ؟ !
فَقَدْ کُنَّا نَتَوَقَّعُ ذَلِکَ مِنْهُ !
من آن را از او انتظار داشتم !
قَالَ عَلِیٌّ :
علی ( ع ) می فرماید :
فَقُلْتُ : الْحَیَاءُ یَمْنَعُنِی یَا رَسُولَ اللَّهِ !
گفتم : شرم مرا باز داشت از اینکه خود درخواست کنم ، ای فرستاده خدا !
آرایش عروس
فَالْتَفَتَ إِلَی النِّسَاءِ فَقَالَ : مَنْ هَاهُنَا ؟
آن بزرگوار رو به سوی بانوانش کرده فرمود : کیست اینجا ؟
فَقَالَتْ أُمُّ سَلَمَهَ :
ام سلمه گفت :
أَنَا أُمُّ سَلَمَهَ وَ هَذِهِ زَیْنَبُ وَ هَذِهِ فُلَانَهُ وَ فُلَانَهُ !
من ، زینب ، فلانی و فلانی !
فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ( ص ) :
پیامبر ( ص ) فرمود :
هَیِّئُوا لِابْنَتِی وَ ابْنِ عَمِّی فِی حُجَرِی بَیْتاً !
یکی از اتاق هایم را برای پسرعمویم علی و دخترم فاطمه آماده کنید !
فَقَالَتْ أُمُّ سَلَمَهَ :
ام سلمه گفت :
فِی أَیِّ حُجْرَهٍ یَا رَسُولَ اللَّهِ ؟
کدام یک را ، یا رسول الله ؟
فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ : فِی حُجْرَتِکِ !
فرمود : اتاق خودت را !
وَ أَمَرَ نِسَاءَهُ أَنْ یُزَیِّنَّ !
آن گاه به همسرانش دستور داد تا بیارایند !
وَ یُصْلِحْنَ مِنْ شَأْنِهَا !
و در خور شأن و شخصیت فاطمه شایسته کنند !
شمیم دل انگیز
قَالَتْ أُمُّ سَلَمَهَ : فَسَأَلْتُ فَاطِمَهَ :
ام سلمه می گوید : از فاطمه ( س ) پرسیدم :
هَلْ عِنْدَکِ طِیبٌ ادَّخَرْتِیهِ لِنَفْسِکِ ؟
عطری برای خود ذخیره کرده ای ؟
قَالَتْ : نَعَمْ !
فرمود : آری !
فَأَتَتْ بِقَارُورَهٍ
شیشه ای آورد !
فَسَکَبَتْ مِنْهَا فِی رَاحَتِی !
و مقداری عطر کف دستم ریخت !
فَشَمِمْتُ مِنْهَا رَائِحَهً مَا شَمِمْتُ مِثْلَهَا قَطُّ !
شمیمی دل انگیز از آن به مشامم رسید که هرگز مانندش را نبوییده بودم !
ولیمه و مشارکت
قَالَ عَلِیٌّ ( ع ) :
علی ( ع ) می فرماید :
ثُمَّ قَالَ لِی رَسُولُ اللَّهِ :
پیامبر اکرم ( ص ) به من فرمود :
یَا عَلِیُّ ! اصْنَعْ لِأَهْلِکَ طَعَاماً فَاضِلًا !
ای علی ! غذای فراوانی برای عروسی با همسرت آماده کن !
مِنْ عِنْدِنَا اللَّحْمُ وَ الْخُبْزُ !
گوشت و نانش به عهده ی ما !
وَ عَلَیْکَ التَّمْرُ وَ السَّمْنُ .
خرما و روغن هم به عهده ی تو !
فَاشْتَرَیْتُ تَمْراً وَ سَمْناً .
خرما و روغن خریدم !
فَحَسَرَ رَسُولُ اللَّهِ ( ص ) عَنْ ذِرَاعِهِ !
پیامبر ( ص ) آستین خود بالا زد !
وَ جَعَلَ یَشْدَخُ التَّمْرَ فِی السَّمْنِ .
خرماها را خُرد نموده ، در میان روغن می ریخت !
حَتَّی اتَّخَذَهُ حَیْساً !
تا این که غذایی به وجود آورد که « حَیس » نام داشت !
وَ بَعَثَ إِلَیْنَا کَبْشاً سَمِیناً فَذُبِحَ !
آن گاه گوسفندی چاق برای ما فرستاد !
وَ خُبِزَ لَنَا خُبْزٌ کَثِیرٌ.
و نان فراوانی نیز پخته شد !
دعوت کریمانه
ثُمَّ قَالَ لِی رَسُولُ اللَّهِ ( ص ) :
پیامبر ( ص ) به من فرمود :
ادْعُ مَنْ أَحْبَبْتَ !
هر که را دوست داری ، دعوت کن !
فَأَتَیْتُ الْمَسْجِدَ .
وارد مسجد شدم !
وَ هُوَ مُشْحَنٌ بِالصَّحَابَهِ !
از یاران رسول الله پُر بود !
فَاُُحْیِیتُ [فَحَیِیتُ ] اَنْ اُشْخِصَ قَوْماً وَ اَدَعَ قَوْماً !
شرم کردم گروهی را دعوت کنم و گروهی را واگذارم !
ثُمَّ صَعِدْتُ عَلَی رَبْوَهٍ هُنَاکَ وَ نَادَیْتُ :
بر بلندی قرار گرفته ، ندا در دادم :
اَجِیبُوا إِلَی وَلِیمَهِ فَاطِمَهَ !
مهمانی فاطمه را پاسخ گویید !
برکت در غذا
فَأَقْبَلَ النَّاسُ أَرْسَالًا !
مردم گروه گروه آمدند !
فَاسْتَحْیَیْتُ مِنْ کَثْرَهِ النَّاسِ وَ قِلَّهِ الطَّعَامِ !
از زیادی میهمانان و کمی غذا شرمگین بودم !
فَعَلِمَ رَسُولُ اللَّهِ ( ص ) مَا تَدَاخَلَنِی !
پیامبر ( ص ) از غوغای درونم آگاه شد !
فَقَالَ : یَا عَلِیُّ إِنِّی سَأَدْعُو اللَّهَ بِالْبَرَکَهِ !
فرمود : علی جان ! من از خداوند می خواهم که برکت دهد !
فَأَکَلَ الْقَوْمُ عَنْ آخِرِهِمْ طَعَامِی .
تا آخرین نفر غذا خوردند !
وَ شَرِبُوا شَرَابِی .
و نوشیدنی آشامیدند !
وَ دَعَوْا لِی بِالْبَرَکَهِ
برای من به برکت دعا کردند !
وَ صَدَرُوا !
و رفتند !
غذای عروس و داماد
ثُمَّ دَعَا رَسُولُ اللَّهِ ( ص ) بِالصِّحَافِ !
سپس پیامبر ( ص ) ظرف هایی خواست !
فَمُلِئَتْ !
پر از غذا نمود !
وَ وَجَّهَ بِهَا إِلَی مَنَازِلِ أَزْوَاجِهِ !
و برای همسرانش روانه کرد !
ثُمَّ أَخَذَ صَحْفَهً !
ظرفی را نیز بر گرفت !
وَ جَعَلَ فِیهَا طَعَاماً وَ قَالَ :
از غذا پر کرد و فرمود :
هَذَا لِفَاطِمَهَ وَ بَعْلِهَا !
این نیز برای فاطمه و شوهرش !
طلوعی در غروب
حَتَّی إِذَا انْصَرَفَتِ الشَّمْسُ لِلْغُرُوبِ ، قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ( ص ) :
خورشید چون گوی طلایی آرام آرام در گِل افق پنهان می شد که رسول الله ( ص ) به امّ سلمه فرمود :
یَا أُمَّ سَلَمَهَ هَلُمِّی فَاطِمَهَ .
ام سلمه ! دخترم را بیاور !
فَانْطَلَقَتْ فَأَتَتْ بِهَا وَ هِیَ تَسْحَبُ اَذْیَالَهَا !
ام سلمه رفت و فاطمه را در حالی که لباسش به زمین کشیده می شد آورد !
وَ قَدْ تَصَبَّبَتْ عَرَقاً حَیَاءً مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ( ص )
و عرق شرم از پیامبر ( ص ) بر پیشانی او نشسته بود !
فَعَثَرَتْ !
ناگهان فاطمه سکندری خورد ، و نزدیک بود به زمین خورد !
فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ( ص ) :
پیامبر ( ص ) واکنشی نشان داد و فرمود :
اَقَالَکَ اللَّهُ الْعَثْرَهَ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ .
خداوند لغزش های تو را در دنیا و آخرت نادیده بگیرد !
لحظه دیدار
فَلَمَّا وَقَفَتْ بَیْنَ یَدَیْهِ !
فاطمه رو به روی پدر قرار گرفت !
کَشَفَ الرِّدَاءَ عَنْ وَجْهِهَا حَتَّی رَآهَا عَلِیٌّ ( ع )
پدر روپوش از رخ او برگرفت تا علی ( ع ) چهره همسرش را ببیند !
ثُمَّ أَخَذَ یَدَهَا !
سپس پیامبر دست فاطمه را گرفت !
فَوَضَعَهَا فِی یَدِ عَلِیٍّ ( ع ) وَ قَالَ :
در دست علی نهاد و فرمود :
بَارَکَ اللَّهُ لَکَ فِی ابْنَهِ رَسُولِ اللَّهِ !
یا علی ! خداوند دختر پیامبر را برای تو مبارک کند !
یَا عَلِیُّ ! نِعْمَ الزَّوْجَهُ فَاطِمَهُ !
یا علی ! فاطمه خوب همسری است !
وَ یَا فَاطِمَهُ !
نِعْمَ الْبَعْلُ عَلِیٌّ !
دخترم ! علی خوب شوهری است !
انْطَلِقَا إِلَی مَنْزِلِکُمَا وَ لا تُحْدِثَا أَمْراً حَتَّی آتِیَکُمَا !
آهنگ سرای خویش کنید و دست نگهدارید تا بیایم !
خلوت عارفان
قَالَ عَلِیٌّ :
علی ( ع ) می فرماید :
فَأَخَذْتُ بِیَدِ فَاطِمَهَ .
دست فاطمه را گرفتم !
وَ انْطَلَقْتُ بِهَا حَتَّی جَلَسْت فِی جَانِبِ الصُّفَّهِ !
آمدیم تا به منزل خود رسیدیم . او پشت دیواری که سمت صُفّه بود نشست !
وَ جَلَسَتُ فِی جَانِبِهَا !
من نیز کنار او نشستم !
وَ هِیَ مُطْرِقَهٌ إِلَی الْأَرْضِ حَیَاءً مِنِّی !
از شرم من چشم به زمین دوخته بود !
وَ أَنَا مُطْرِقٌ إِلَی الْأَرْضِ حَیَاءً مِنْهَا !
و من نیز از خجالت او به زمین نگاه می کردم !
حلقه وصل
ثُمَّ جَاءَ رَسُولُ اللَّهِ ( ص ) فَقَالَ : مَنْ هَاهُنَا ؟
تا این که صدای پیامبر ( ص ) را شنیدیم که می فرمود : کیست اینجا ؟ !
فَقُلْنَا : ادْخُلْ یَا رَسُولَ اللَّهُ !
گفتیم : بفرمایید ، یا رسول الله ( ص ) !
مَرْحَباً بِکَ زَائِراً وَ دَاخِلًا !
بسیار خوش آمدید !
فَدَخَلَ فَأَجْلَسَ فَاطِمَهَ مِنْ جَانِبِهِ !
رسول خدا ( ص ) وارد شد ، نشست و دخترش را کنار خویش نشانید !
زلال عشق
ثُمَّ قَالَ : یَا فَاطِمَهُ ! ایتِینِی بِمَاءٍ !
بعد از اندکی به او فرمود : مقداری آب بیاور !
فَقَامَتْ إِلَی قَعْبٍ فِی الْبَیْتِ فَمَلَأَتْهُ مَاءً ثُمَّ أَتَتْهُ بِهِ !
فاطمه برخاست ، ظرفی چوبی را پر از آب کرده ، به حضور حضرتش آورد !
فَأَخَذَ جُرْعَهً صَبَّ مِنْهَا عَلَی رَأْسِهَا ، ثُمَّ قَالَ :
پیامبر ( ص ) از آن آب روی سر دخترش پاشید و فرمود :
أَقْبِلِی !
روی خود را به من کن !
فَلَمَّا أَقْبَلَتْ نَضَحَ مِنْهُ بَیْنَ ثَدْیَیْهَا !
چون رو نمود ، از آن آب به روی او ترشح کرد !
ثُمَّ قَالَ : أَدْبِرِی !
سپس فرمود : رو بگردان !
فَأَدْبَرَتْ فَنَضَحَ مِنْهُ بَیْنَ کَتِفَیْهَا ثُمَّ قَالَ :
چون روی بگردانید ، بین دو شانه ی او از آن آب ترشح کرد ، و چنین نیایش کرد :
اللَّهُمَّ ! هَذِهِ ابْنَتِی !
خدایا ! این دختر من است !
وَ أَحَبُّ الْخَلْقِ إِلَیَّ !
و دوست داشتنی ترین آفرینش پیش من است !
اللَّهُمَّ ! وَ هَذَا أَخِی !
خدایا ! این برادرمن است !
وَ أَحَبُّ الْخَلْقِ إِلَیَّ !
و دوست داشتنی ترین آفرینش پیش من است !
اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ لَکَ وَلِیّاً !
خدایا ! او را ولیّ و دوست خودت قرار بده !
وَ بِکَ حَفِیّاً !
و مطیع خود ساز !
وَ بَارِکْ لَهُ فِی أَهْلِهِ !
و همسرش را برایش مبارک گردان !
وصال نکورویان
ثُمَّ قَالَ :
سپس فرمود :
یَا عَلِیُّ ادْخُلْ بِأَهْلِکَ !
علی جان ! با همسرت عروسی کن !
بَارَکَ اللَّهُ لَکَ وَ رَحْمَتُ اللَّهِ وَ بَرَکاتُهُ عَلَیْکُمْ إِنَّهُ حَمِیدٌ مَجِیدٌ !
برکت و رحمت خدا که پسندیده و با عظمت است بر شما اهلبیت باد !
( بحارالانوار/ جلد 43 )
