اوغايب نيست، ما غايبيم
تمام مشكلات ما ناشى از اين است كه از امام زمان (عج) دور شدهايم. نجات يك ملّت به امام زمان (عج) وابسته است. امام زمان (عج) انسان كامل است. كافى است كه نظر مباركشان بر جان ما بيفتد تا ما انسان شويم، يعنى مبادى ميل ما اصلاح شود زيرا كه وجود ائمه تكوينى است، غيب و شهود ندارد، بودنِ هستى به وجود آن حضرت است و هر كس به اندازهنزديكى به نظر او بقاء و واقعيت مىيابد و معنىدار مىشود.
امام زمان (عج) در زمان غيبت مثل خورشيدى كه نورش پشت ابر است، فيض مىرساند. علّت عدم بهرهبردارى از فيض آن حضرت خودمان هستيم. امام غايب نيست، ما غايبيم. ماييم كه دنيايى شدهايم. اگر يك زندگى دينى را آغاز كنيم، با يك نظر امام زمان (عج) جوهر ما عوض مىشود و مسّ وجودمان كيميا مىگردد. مزّه آدم شدن را اگر بچشيم، چيز ديگرى براى ما مزّهدار نخواهد بود.
عمده آن است كه معنى واقعى انسانبودن را كه به نزديكى به امام زمان (عج) است درك كنيم و بدانيم مسلّم هر كس به هر جا رسيد از دريچه نظر آن حضرت رسيد. خدايا به حقيقت امام زمان (عج)، قلب ما را متوجّه آن حضرت و قلب آن حضرت را از ما راضى بگردان.
ما را موفق به حياتى بكن كه نتيجهاش قرب به آن حضرت باشد.
خدايا! مقام معظم رهبرى را در پناه امام زمان (عج) مؤيّد بدار.
«والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته»
مبانى معرفتى مهدويت، ص: 47
