اعتكاف توقفى ناآگاهانه درمسجد نيست، صِرف درنگ و مكث و حبس خويش در مسجد بدون عشق به عبادت و قصد قربت نيست.
اعتكاف لميدن، خوابيدن و چرت زدن و احياناً وقت گذرانى وگردهمايى تفريحى، سياحتى درمساجد بزرگ شهر نيست.
اعتكاف تلاشى است براى اينكه انسانهاى فرورفته در غرقاب روزمره گى ها از فضاى پر التهاب روزانه به سوى خويش و خداى خويش باز گردند.
اعتكاف زمينه توبه و بازگشت است، بازگشت به قرآن و معنويت؛ بازگشت به دعا و استمداد از عالم غيب؛ بازگشت از «خودمدارى» به «خداگرايى».
اعتكاف يعنى بريدن از ديگران و پيوستن به او؛ اعتكاف تمرين دل كندن از ديگران و دل بستن به خداست؛ اعتكاف تمرين زندگى واقعى يعنى چگونه زيستن و چگونه بودن است.
اعتكاف تمرين انقطاع الى الله است؛ معتكف در طول مدت اعتكاف از همه تعلقات دنيايى بريده و تمام وقت به حالت عبادت درآمده و به مسجد كه خانه خداست پناه مى برد.
