مسأله: خوردن هر چيزى كه به بدن ضرر مى رساند حرام است.[1] مثلًا خوردن غذاى چرب براى مريضى كه غذاى چرب برايش ضرر دارد.[2]
پرسش: خوردن بعضى از ميوه ها و غذاها براى برخى از بيماران ضرر دارد، مصرف آن چه حكمى دارد؟
پاسخ: در صورتى كه ضرر مهمى داشته باشد خوردن آن حرام است.[3]
پرسش: مصرف مواد غذايى مانند سوسيس و ماكارونى كه علم پزشكى به مضر بودنشان تصريح كرده جايز است؟
پاسخ: در صورت احراز ضرر مهم كه جنايت بر نفس باشد نبايد مصرف كرد.[4]
در حرام بودن مصرف مواد مضرّ و زيانبخش، فرقى نمى كند كه مظنون باشد يا احتمال ضرر عقلايى، چه فورى باشد، چه بعد از مدتى آثارش ظاهر شود.[5] البته ضررهاى جزئى حرام نيست.
پرسش: ملاك حرمت در ضرر رساندن خوراكى ها چيست؟
پاسخ: ضرر عرفى است.[6]
پرسش: آيا خوردن غذاهاى حلال كه موجب تشديد يا طولانى شدن بيمارى مى شود حرام است؟
پاسخ: در صورت علم به آن حرام است.[7]
پرسش: آيا رياضت كشيدن به واسطه كم خوردن غذا چنان چه در طولانى مدت موجب بيمارى شود جايز است؟
پاسخ: اگر علم به ضرر داشتن دارد جايز نيست.[8]
پرسش: پرخورى چه حكمى دارد؟
پاسخ: اگر ضرر آور باشد جايز نيست.[9]
مسأله: استفاده و فروش غذاى مانده و فاسد كه موجب ضرر جانى و مسموميت شود شرعاً حرام است.[10]
-----------------------------
[1] تحرير الوسيله، ج 2، كتاب الاطعمة و الاشربة، القول فى غير الحيوان، م 2.
[2] توضيح المسائل مراجع، م 2630 و 2639، استفتائات مكارم، ج 3، س 800.
[3] استفتائات مكارم، ج 3، ص 302
[4] استفتائات جديد تبريزى، ص 401، س 1776، استفتائات امام خمينى، ج 2، ص 509، س 15.
[5] تحرير الوسيله، ج 2، فى غير الحيوان، م 3، رساله نوين، ج 3، ص 172.
[6] استفتائات بهجت، ج 4، ص 386، س 5922
[7] استفتائات بهجت، ج 4، ص 383، س 5909
[8] استفتائات بهجت، ج 4، ص 387، س 5927
[9] استفتائات بهجت، ج 4، ص 387، س 5926؛ مجمع المسائل گلپايگانى، ج 3، ص 64
[10] استفتائات امام خمينى، ج 2، س 15 و 90.
