چهل حدیث
قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءُ(علیها السلام) :
1 . امام صادق علیه السلام می فرمایند:
معنای دوّم «ام ابیها»، این است که شخصیّت پیغمبر اکرم«صلّی الله علیه وآله وسلّم» و دین اسلام، متوقّف بر زهراست. اگر ما بگوییم که از نظر تاریخ، اسلام در مکّه، متوقّف بر حضرت خدیجه«سلام الله علیها» و در مدینه متوقّف بر حضرت زهرا«سلام الله علیها» است...
حضرت فاطمه زهرا ـ سلام الله علیها ـ بعد از رحلت پدر گرامیشان مدت اندكی در قید حیات بودند كه مورخین با اختلاف این مدت را از 75 روز تا هشت ماه ذكر كرده اند.
اگر فرض كنیم كه حضرت زهرا علیهاالسلام معصوم نباشد و اشتباه و گناه درباره اش جایز باشد، در این صورت ممكن است بواسطه ى اشتباه یا تمایلات نفسانى، برخلاف حق و واقع، چیزى را از كسى مطالبه كند و كارشان به نزاع و كشمكش منجر شود ولى طرف مقابل...
فاطمه علیهاالسلام مى خواست كه با محكوم نمایى غاصبان فدك، بر صحیفه جاودانه تاریخ ثبت گرداند كه آن داعیه داران دروغ زنِ خلافت، بیش از هر چیز در پى شهرت پُست و ریاستند و براى پیشوایى امت هیچ صلاحیتى ندارند.
«این وصیت نامه فاطمه دختر رسول خداست. شهادت می دهد که لااله الا الله و ان محمدا عبده و رسوله و اینکه بهشت و جهنم حقند و قیامت آمدنی است و شکی در آن نیست و اینکه خدا کسانی را که در قبرها آرمیده اند محشور می کند».
بعد نوشته است:
«...
آن حضرت می دانست که با خروج رهبری امت از محور خود، امور مهم دیگری نیز دچار این آفت می شود و هر گونه ساکت ماندن نوعی تایید بر کارهای نارواست. بدین جهت حضرت زهرا علیهاالسلام در مواردی مخالفت خود را با اعتراض و شِکوه به اثبات رساند.
فاطمه دختر رسول خدا، محدثه بود نه پیامبر، فاطمه را از این جهت محدثه نامیده اند که فرشتگان از آسمان بر او نازل می شدند و با او همانند مریم دختر عمران گفتگو داشتند...