زمین سه ماهِ زمستون رو بخاطر سردی و خشکی به خواب میره و هیچ گونه رویشی تو خودش نداره.
بعد اون فصل رویشه؛ فصل بهار؛ فصل جوانه زدن؛ فصلی که در آن تمام موجودات و نباتات کره ی زمین پا به عرصه ی دیگری می گذارند... و این یعنی تحول...
اما اصل تحول درخود انسان هم وجود داره؛ گاهی بخاطر شرایطی که در اون قرار داریم؛ مثل زمستون به خواب غفلت میریم.
بی خیال خود و اطرافمون میشیم. اونقدر غافل و بی خیال؛ که نمیدونیم چطور خشک و بی روح شدیم و فقط یه جسم متحرک ازمون باقی می مونه فارغ از هرگونه جنبشی...
اما انسان همیشه در تحوله؛ و اگه اراده کنه می تونه مثل بهار جوونه بزنه و از اون خود درگیری که توش غرق شده دربیاد.
با اراده ای که به خودش میده جوانه بزنه و رویش کنه؛ رویشی تا به بلندای آسمان؛ رویشی تا خدا...
تو این دنیای فانی که اسمش با خودشه؛ هیچی برا آدم نمی مونه؛ اما می تونیم خوب زندگی کنیم ویه توشه ای هم برا اون دنیامون نگه داریم و بهترین راهشم اینه غفلت رو کنار بزاریم ...
آری بهار یعنی: تحول؛ جوانه زدن؛ یعنی رستن...
نویسنده و عکاس: اسماء رشیدی رشنو
نکته: برای دانلود و دیدن تصویر در اندازه اصلی روی آن کلیک کنید
دیدگاه‌ها
سلام..باز ممنون از لطفتون..منت گذاشتین.تشکر
سلام متشکرم ولی دقیق متوجه منظورتون نشدم