قُلْ لَا أَمْلِكُ لِنَفْسِي نَفْعًا وَلَا ضَرًّا إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ وَلَوْ كُنْتُ أَعْلَمُ الْغَيْبَ لَاسْتَكْثَرْتُ مِنَ الْخَيْرِ وَمَا مَسَّنِيَ السُّوءُ إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ وَبَشِيرٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿۱۸۸﴾
بگو: من برای خودم مالک هیچ سود و زیانی نیستم جز آنچه را که خدا بخواهد (و علم به غیب نیز ندارم) و اگر غیب می دانستم حتما از هر مال و خیری فراوان برای خود فراهم می کردم و هیچ زیان و آسیبی به من نمی رسید،من نیستم جز یک بیم دهنده و مژده آور برای گروهی که ایمان می آورند.(۱۸۸)
هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَجَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا لِيَسْكُنَ إِلَيْهَا فَلَمَّا تَغَشَّاهَا حَمَلَتْ حَمْلًا خَفِيفًا فَمَرَّتْ بِهِ فَلَمَّا أَثْقَلَتْ دَعَوَا اللَّهَ رَبَّهُمَا لَئِنْ آتَيْتَنَا صَالِحًا لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ ﴿۱۸۹﴾
اوست آن که هر یک از شما را از یک نفس (پدرتان) آفرید و همسرش را نیز از جنس او قرار داد تا در کنارش آرام یابد،پس چون با همسرش آمیزش کرد وی باری سبک برگرفت و چندی با آن بار گذراند (اوایل مدت حمل) و چون سنگین بار گردید هر دو،خداوند،پروردگار خود را خواندند که اگر ما را فرزندی شایسته (سالم و قادر بر ادامه زندگی) عطا کنی مسلّما از سپاسگزاران خواهیم بود. (۱۸۹)
فَلَمَّا آتَاهُمَا صَالِحًا جَعَلَا لَهُ شُرَكَاءَ فِيمَا آتَاهُمَا فَتَعَالَى اللَّهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ﴿۱۹۰﴾
پس چون آن دو را فرزندی (سالم و) شایسته عطا نمود،برای او درباره آنچه به آنها داده شریک قرار دادند (به شرک جلی اگر بت ها را دخیل دیدند،و به شرک خفی اگر اعتماد به اسباب کرده مسبّب را از یاد بردند،و این دو آیه شرح حال اکثریت جامعه است که خالی از شرک جلی یا خفی نیستند) و خداوند برتر است از آنچه شریک او سازند. (۱۹۰)
أَيُشْرِكُونَ مَا لَا يَخْلُقُ شَيْئًا وَهُمْ يُخْلَقُونَ ﴿۱۹۱﴾
آیا موجوداتی را شریک (خدا) قرار می دهند که هیچ چیزی را نمی آفرینند (توان ایجاد شی ء از عدم و نفخ روح در موجود را ندارند) و خودشان آفریده می شوند؟! (این آیه و آیات زیر درباره توبیخ شدید بت پرستان و بیان عجز کامل بتان است)(۱۹۱)
وَلَا يَسْتَطِيعُونَ لَهُمْ نَصْرًا وَلَا أَنْفُسَهُمْ يَنْصُرُونَ ﴿۱۹۲﴾
و نه می توانند آنها را یاری کنند و نه خویشتن را یاری رسانند.(۱۹۲)
وَإِنْ تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدَى لَا يَتَّبِعُوكُمْ سَوَاءٌ عَلَيْكُمْ أَدَعَوْتُمُوهُمْ أَمْ أَنْتُمْ صَامِتُونَ ﴿۱۹۳﴾
و اگر آنها را به سوی راه راست فرا خوانید از شما پیروی نمی کنند بر شما یکسان است که آنها را فرا خوانید یا خاموش بمانید (زیرا نتیجه ای از آنها نمی گیرید)(۱۹۳)
إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ عِبَادٌ أَمْثَالُكُمْ فَادْعُوهُمْ فَلْيَسْتَجِيبُوا لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ﴿۱۹۴﴾
مسلّما کسانی که به جای خدا می خوانید (مانند بت ها و ستارگان و فرشتگان) بندگانی مانند شما هستند پس اگر راستگویید آنها را بخوانید تا شما را اجابت کنند.(۱۹۴)
أَلَهُمْ أَرْجُلٌ يَمْشُونَ بِهَا أَمْ لَهُمْ أَيْدٍ يَبْطِشُونَ بِهَا أَمْ لَهُمْ أَعْيُنٌ يُبْصِرُونَ بِهَا أَمْ لَهُمْ آذَانٌ يَسْمَعُونَ بِهَا قُلِ ادْعُوا شُرَكَاءَكُمْ ثُمَّ كِيدُونِ فَلَا تُنْظِرُونِ﴿۱۹۵﴾
آیا آنها پاهایی دارند که بدان راه روند،یا دست هایی دارند که با آن بگیرند،یا چشم هایی دارند که با آن ببینند یا گوش هایی دارند که با آن بشنوند؟! بگو: شریکانی را که برای خدا قرار داده اید بخوانید سپس بر ضد من هر نقشه و نیرنگ که دارید به کار برید و مهلتم مدهید.(۱۹۵)
مطالب مرتبط
دیدگاه‌ها
خوب