نماز دهه اول ماه ذی الحجه - نماز «و واعدنا موسی»
نماز دهه اول ماه ذی الحجه از نمازهای مستحبی است که توصیه شده در 10 شب اول ماه ذی الحجه خوانده شود. در این نماز بعد از سوره توحید می بایست آیه شریفه 142 سوره مبارکه اعراف نیز خوانده شود.
امشب شب اول ماه مبارک ذی الحجة است که دهه اول آن، دارای فضیلت و شرافت زیادی است، و عبادت، در این ایام اجر و پاداش عظیمی دارد.
کیفیت نماز «و واعدنا موسی»؛ (کیفیت نماز دهه اول ماه ذی الحجه )
نماز دهه اول ماه ذی الحجه در 10 شب اول ماه ذی الحجه (از غروب آخرین شب ماه قبل یعنی ذی القعده تا شب عید قربان) و بین نماز مغرب و عشاء می بایست خوانده شود.
این نماز 2 رکعت بوده و در هر رکعت بعد از تکبیره الاحرام ابتدا سوره حمد و بعد سوره توحید و سپس آیه ۱۴۲ سوره مبارکه اعراف خوانده می شود.
«وَ واعَدْنا مُوسی ثَلاثِینَ لَیلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِیقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِینَ لَیلَةً وَ قالَ مُوسی لِأَخِیهِ هارُونَ اخْلُفْنِی فِی قَوْمِی وَ أَصْلِحْ وَ لا تَتَّبِعْ سَبِیلَ الْمُفْسِدِینَ.» [ترجمه: و وعده گذاشتیم با موسى سى شب و تمدیدش کردیم ده شب دیگر پس تمام شد میقات پروردگارش چهل شب و موسى به برادرش هارون گفت جانشین من باش در قومم و مصلح باش و به راه مفسده جویان مرو.]
بعد از خواندن آیه، نمازگزار باید به رکوع رفته و پس از آن دو سجده به جای آورد. در رکعت دوم بعد از دو سجده، تشهد و سلام گفته می شود.[۱]
مرحوم میرزا جواد آقا ملکی تبریزی اعلی الله مقامه در کتاب شریف المراقبات بعد از ذکر توضیحات و کیفیت خواندن این نماز می نویسند: در هنگام قرائت اين آيه شريفه از خود بپرس كه اين وعده چيست؟ حسرت و شوق خود را براى ديدار خدا افزايش داده و از ورشكستگان مباش «كسانى كه ديدار خدا را انكار نمودند و آنگاه كه قيامت فرا رسد، گويند: واى بر ما كه آسايش و سعادت اين روز را از دست داديم. آنان بار گناهان خود را بدوش مى كشند و چه بار بدى».
درباره روايت پيامبر اكرم، [حضرت محمد صلی الله علیه وآله]كه در آن شوق حضرت موسى عليه السّلام به اين وعده گاه را بيان نمودند، بينديش آنجا كه فرمودند: «در چهل روز رفت و آمد خود به خاطر اشتياقى كه به ديدار خداوند داشت، نخورد، نياشاميد و نخوابيد.»
کسانیکه این آیه را حفظ نیستند می توانند از روی قرآن و یا یادداشت بخوانند.
سند نماز «و واعدنا موسی»؛ (سند نماز دهه اول ماه ذی الحجه )
منبع این نماز حدیثی از امام صادق (علیه السلام) است که مطابق آن، امام باقر (علیه السلام) به فرزندش امام صادق (علیه السلام) توصیه کرده است که هیچگاه در دهه اول ماه ذی حجه این نماز را ترک نکند، و اگر همیشه این نماز را بخواند در ثواب اعمال حاجیان شریک خواهد بود، هر چند که به حجنرفته باشد.[۲]
قدیمی ترین منبع مکتوب که این نماز در آن آمده است کتاب اقبال مرحوم سید ابن طاووس رحمه الله است. او نیز منبع خود را کتاب ابن اشناس معرفی کرده است. بنابر آنچه در کتاب وسائل الشیعه آمده نام کتاب ابن اُشناس «عمل ذی الحجه» بوده است.[۳]
در مفاتیح الجنان نیز این نماز در فصل ششم از باب دوم یعنی بخش اعمال ماه ذی الحجه ذکر شده است.
پی نوشت:
[1]. قمی، مفاتیح الجنان، ذیل «اعمال ماه ذی الحجة».
[2]. سید بن طاووس، الاقبال، 1419ق، ج2، ص35.
[3]. حر عاملی، وسائل الشیعه، 1416ق، ج8، ص183.
توضیحات: «ابن اشناس» در کتاب خود آورده است: «محمد بن فضل کوفى» مى گوید: از «حسن بن على جعفرى» شنیدم که به نقل از پدرش مى گفت که حضرت جعفر بن محمد -علیهما السّلام- فرمودند که پدرم «ابو محمد بن على، امام باقر» -علیهما السّلام- به من فرمودند:
پسرم، در شب هاى دهه ى ذى حجه دو رکعت نماز را که در هر شب بین نماز مغرب و عشا خوانده مى شود، ترک مکن؛ به این صورت که در هر رکعت، سوره هاى «فاتحة الکتاب» و «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» را یک بار و نیز این آیه را بخوان: «وَ واعَدْنا مُوسى ثَلاثِینَ لَیْلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِیقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِینَ لَیْلَةً وَ قالَ مُوسى لِأَخِیهِ هارُونَ اخْلُفْنِی فِی قَوْمِی وَ أَصْلِحْ وَ لا تَتَّبِعْ سَبِیلَ الْمُفْسِدِینَ»
هرگاه این عمل را انجام دادى، در ثواب حجّ حاجیان شریک مى گردى، هرچند حجّ به جا نیاورى.
منابع:
- حر عاملی، محمد بن الحسن، وسائل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعة، قم، مؤسسة آل البیت، چاپ سوم، 1416ق.
- سید بن طاووس، علی بن موسی، الاقبال بالاعمال الحسنة، تحقیق جواد قیومی اصفهانی، قم، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، چاپ دوم، 1419ق.
- قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان.
- ملکی تبریزی، میرزاجواد آقا، المراقبات.
مطالب مرتبط:
نماز مستحبی در دهه اول ذی الحجه (المراقبات)
نماز مستحبی در دهه اول ذی الحجه (زاد المعاد)
نماز مستحبی در دهه اول ذی الحجه (مفاتیح الجنان)
مطالب مرتبط
