السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ الْبَرَّ التَّقِیَّ الْإِمَامَ الْوَفِیَّ
میلاد با سعادت ، امام محمد تقی ، جواد الائمه (علیه السلام) مبارک باد.
از آن جا که امام جواد عليه السلام در کودکي به منصب امامت رسيد، طبعاً اولين پرسش در هنگام مطالعه زندگي ايشان آن است که چگونه يک نوجوان مي تواند مسئوليت حساس و سنگين پيشوايي مسلمانان را بر عهده بگيرد؟ در پاسخ اين سؤال بايد گفت: اگرچه دوران شکوفايي عقل و جسم انسان حد و مرز خاصي دارد که با رسيدن آن زمان، جسم و روان به حد کمال مي رسند، ولي چه مانعي دارد که خداوند حکيم براي مصالحي اين دوران را براي بعضي از بندگان خاص خود کوتاه ساخته و در سال هاي کمتري خلاصه کند؟ در تاريخ بشر نيز همواره انسان هايي بوده اند که در پرتو لطف و عنايت خاصي که از سوي خالق جهان به آنان شده، در کودکي به مقام پيشوايي و رهبری امتی نائل شده اند. در قرآن کريم داستان اعطای رسالت به حضرت يحيی عليه السلام در کودکي [سوره مبارکه مريم ، آیه ۱۲] و سخن گفتن و پيامبري حضرت عيسي علیه السلام[مريم، آيات ۳۰ ـ ۳۲] در گاهواره شاهدی بر اين معناست. [سيره پيشوايان، ص ۵۳۵ ]
ادامه مطالب و مطالب متنوع دیگر در ویژه نامه:
ویژه نامه جواد الائمه علیه السلام
مطالب مرتبط
