رسول اكرم (صلى الله عليه و آله): هر گاه در برادر(دينى) خود سه صفت ديدى به او اميدوار باش : حيا ، امانتدارى و راستگويى[*]
راستگویی از اعمال نیكوی انسانی و نزد دین و خرد از جایگاه ویژه ای برخوردار است. فطرت پاك انسان ایجاب می كند كه آدم سالم و متعادل، دل و زبانش یكسو و هماهنگ باشد، ظاهر و باطنش یكی باشد و آنچه را باور دارد بر زبان جاری كند.
رسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) می فرماید: بر شما باد به صداقت، زیرا دری از درهای بهشت است».[1]
ایشان در روایتی دیگر می فرماید: «من برای سه دسته، یک خانه در پایین بهشت و یک خانه در وسط بهشت و یک خانه در بالاترین مراتب بهشت ضمانت می‌کنم: برای کسی که از بحث و جدل بیهوده بپرهیزد، هرچند حق با او باشد. برای کسی که از دروغ دوری کند، هر چند به شوخی باشد و برای کسی که اخلاق نیکویی داشته باشد».[2]
انسانی که در روابط اجتماعی خود به دیگران دروغ می گوید، همیشه نگران فاش شدن دروغ خویش است. می‌ترسد که مبادا حقیقت را بفهمند و آبرویش برود و...
از طرفی به واسطه برخورداری از فطرت الهی، همواره با خود درگیر و از دست خویش ناراحت و عصبانی است که چرا من دورو و دروغگو هستم. به همین علت روی آرامش و آسایش را نخواهد دید
در روایات آمده: فردی چهار گناه بزرگ را خیلی دوست می داشت. گویا به آن عادت کرده بود. روزی توفیق شرفیابی به محضر حبیب و بهترین مخلوق خدا، حضرت محمد(صلی الله علیه و آله وسلم) را پیدا نمود. در محضر نورانی رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) نشست. بعد از مدتی که به صورت نورانی او نگاه کرد و به صحبت های ایشان گوش داد، به شدت تحت تأثیر نورانیت و معنویت حضرت قرار گرفت. به همین علت رو به حضرت کرد و عرض نمود:
«اى رسول خدا! چهار گناه را خیلی دوست دارم: ارتباط جنسی نامشروع، شراب خوارى، دزدى و دروغ. اما هر کدام را که بفرمایید به خاطر شما ترک مى کنم».
حضرت فرمود: «دروغ را رها کن». مرد رفت و تصمیم به رابطه نامشروع گرفت؛ اما با خود گفت: اگر پیامبر از من بپرسد [که زنا کرده اى یا نه؟] اگر انکار کنم، قولى را که به ایشان داده ام شکسته ام و اگر هم اقرار کنم، حد مى خورم». تصمیم گرفت دزدى کند، بعد تصمیم گرفت شراب بخورد؛ اما هر بار همین فکر را با خود کرد. لذا نزد رسول خدا برگشت و عرض کرد: «شما راه را بکلى بر من بستید؛ من همة این کارها را رها کردم».[3]
پی نوشت :
[*] -نهج الفصاحه ص ۱۹۳ ، ح ۲۰۵
[1] - محمد محمدی ری شهری، میزان الحکمه، ج6، ص 176
[2] - شیخ صدوق، خصال، ج1، ص 144
[3] - ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج 6، ص 257
------------------------------------
توضیحات بیشتر در:
شش اثر مستقیم راستگویی بر زندگی ما
مطالب مرتبط
