صفحه یادداشت بهزاد پورحسین

بعد در ادامة آن در سوره بقره آیه 29، خداوند خود را معرفی می کند و می فرماید: «هَوَ الَّذی خَلَقَ لَکمْ مَا فِی الْاَرْضِ جَمِیعاً ثُمَّ اسْتَوی اِلَی السَّماءِ فَسَوَّیهُنَّ سَبْعَ سَمَواتٍ، وَ هُوَ بِکلِّ شَیءٍ عَلِیــمٌ»
او خدایی است که کلّ آنچه در زمین است را برای شما آفرید، سپس بر آسمان، حاکمیت خود را اِعمال کرد و هفت آسمان را به اعتدال کشاند، و او به هر چیزی آگاه است.

بحث فلسفه زندگی زمینی انسان ها در واقع از این جا شروع می شود که در آیات قبل از آیة مورد بحث - آیه 28 سوره بقره - خداوند می فرماید: ای آدم ها «کیفَ تَکفُروُنَ بِالله وَ کنْتُمْ اَمْواتاً فَاَحْیاکمْ ثُمَّ یمیتُکمْ ثُمَّ یحْییکمْ ثُمَّ اِلَیهِ تُرْجَعُون» چگونه به خدا کفر می ورزید و در دنیا زندگی دینی پیشه نمی کنید؟ مگر نمی دانید فلسفة زمینی بودن شما چیست؟ شما در بهشت بودید و نتوانستید در آن جا خود را نگه دارید و لذا «زمینی» شدید و می توانید با دینداری، دوباره به آن عالَم بهشتی برگردید.

مسلّم آن هایی که می توانند معنی بودن خودشان را در زندگی زمینی درست کشف کنند، تجزیه و تحلیل شان نسبت به زندگی خیلی عالمانه و دقیق می شود. شاید شما از خودتان سؤال کنید آیا واقعاً اولیاء خدا که به راحتی دنیا را زیر پا می گذارند، بدون تفکر عمیق نسبت به دنیا و جایگاه آن در کلّ زندگی، به این حالت رسیده اند؟ یا چیزهایی را از جایگاه خود در این دنیا می شناسند که آن شناسایی و معرفت، فلسفه بودنشان را در این دنیا طور دیگری معنا می کند.

وقتی انسان هنوز زندگی دنیایی و مرگ را در مقابل هم قرار داده است رقابت میان فطرت و نفس امّاره در زندگی به میان می آید و در این حال همواره انسان در چنگال نفس امّاره گرفتار خواهد شد و نمی تواند انتخاب های بزرگ انسانی که مطابق وسعت ابدیت است داشته باشد. زیرا دروازه ی مرگ، دهانِ باز خود را نشانش می دهد و او را به عقب می راند تا به حقیقتی ماوراء محدوده ی زمین و زمان نیندیشد. در این حال هنر خوب زندگی کردن را از دست خواهد داد، چون هنر خوب مردن را از دست داده است، زیرا جایگاه مرگ در نگاه او درست تحلیل نشده و از زندگی در بیکرانه ی وجود غفلت کرده است

عمده ی هنر بشر به تحلیل درست داشتن نسبت به دو منزل قبل و بعد از مرگ است، به این معنی که در زندگی زمینی که انسان ابتدای زندگی ابدی خود را شروع می کند و سپس آن را فرو می گذارد و با حیات قیامتی روبه رو می شود، چگونه خود و زندگی را تعریف و تحلیل کند که در حیات ابدی با یک «خودِ» بی توشه و بی محتوا روبه رو نگردد؟

ورزشکاران در داخل گود به ترتیب سوابق از پایین به بالا می ایستند یعنی از کهتر شروع و به مهتر ختم می شود. غیر از سادات، که آنها چنانچه تازه کار هم باشند بالا دست قرار می گیرند و بعد از همه می چرخند

انبیا و اولیای الهی، همواره یاور مظلوم و دشمن ظالم بوده اند. ورزش کاران نیز به پیروی از آن ها باید یاور مظلومان باشند. امام علی (علیه السلام) به امام حسن و امام حسین (علیهماالسلام) می فرمایند: «کونا للظالم خصما و للمظلوم عونا؛ همواره دشمن ستمگر و یاور ستم دیده باشید»

راه رفتن سریع، به دنبال آن آهسته و راه رفتن برای رفع خستگی. این روش راه رفتن کمک می کند بدون زیاد کردن زمان تمرین، مقدار چربی و کالری بیشتری بسوزانید، زیرا وقتی سرعت پیاده روی تان را زیاد می کنید ضربان قلب بالا می رود و ماهیچه ها بیشتر کار می کنند