اشعار مذهبی

بلبلى شد نغمه خوان از ساز عشق
با گلى گويد به شادى راز عشق

مى دهد از عشق يك عاشق خبر
رونمايد عاشقى را، در سحر

در روضه های سینه زنان زنده می شوی     با اشک های پیر و جوان زنده می شوی

حافظ شیرازی، غزلیات، غزل شمارهٔ ۴۹۳.

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی

بوی غم می آید از شهر رسول
بوی اشک حیدر و آه بتول
آسمانی ها همه دل بی شکیب
بر لب شیر خدا امن یجیب