چیزی از او به جای نمانده است جز راه ناتمام / شاعر : قیصر امین پور
آن روز
بگشوده بال و پر
تنفس صبح
او سبز بود و گرم که افتاد / شاعر : قیصر امین پور
افتاد
آنسان که برگ
آن اتفاق زرد
می افتد
افتاد
بادبان را ناخدا باد است / شاعر : قیصر امین پور
ساکت و تنها
چون کتابی در مسیر باد
می خورد هر دم ورق اما
زندگی را باید از سر سطر نوشت! / شاعر : قیصر امین پور
صبح خورشید آمد
دفتر مشق شبم را خط زد
پاک کن بیهوده است
از چشم هر شهید یک قطره اشک شوق بگیرید / شاعر : قیصر امین ور
یاران به آفتاب بگویید:
صد پاره شو، هزار ستاره
این ابتدای سبزی او بود / شاعر : قیصر امین پور
این سبز سرخ کیست؟
این سبز سرخ چیست که می کارید؟
این زن که بود
هوای ناحیه ما همیشه بارانی است / شاعر : قیصر امین پور
دلم قلمرو جغرافیای ویرانی است
هوای ناحیه ما همیشه بارانی است
محیط تنگ دلم را شکسته رسم کنید / شاعر : قیصر امین پور
شعاع درد مرا ضرب در عذاب کنید
مگر مساحت رنج مرا حساب کنید
دوباره بوی صدای بلال می آید / شاعر : قیصر امین پور
ز جاده های خطر بوی یال می آید
کسی از آن سوی مرز محال می آید
بر دل خون من دمی، دیده نظر نمی کند / شاعر : قیصر امین پور
بر دل خون من دمی، دیده نظر نمی کند