جعفر بن حسین بن احمد مشهور به سراج قاری محدث و قاری بزرگ قرن پنجم هجری در سال 419 هجری قمری در ب
ابوزكریا، یحیى بن قاسم ثَعْلَبی، فقیه، قاری، مفسّر، نحوی، لغوی، عروضی و شاعر ماهر بود.