صفحه یادداشت سید حسین سیدی

دین اسلام با اشتغال زنان مخالف نیست(مخصوصا اگر در محیط زنانه باشد)؛ اما آن را نیز به خاطر همسو نبودن با طبیعت زن، تبلیغ نمی کند.[1] اگر چه زنان با کار کردن در بیرون از منزل، استقلال مالی پیدا کرده و حتی کمک خرج خانواده هم می شوند، اما اشتغال زنان، آسیب هایی را نیز به همراه دارد؛ یکی از مهمترین آنها، آسیب های ناشی از اختلاط زن و مرد در محیط کار است، که این موضوع می تواند سبب تنش هایی در کانون گرم خانواده، از همان سالهای اولیه زندگی شود.
در این مقاله به دو آسیب کار کردن زنان در محیط مختلط اشاره می کنیم.
آسیب اول: کم شدن حیا

یکی از عوامل مخرب و به شدت آسیب زننده خانواده ها، موضوع ورود ماهواره و فیلمهای نامناسب شان خانواده و فضای مجازی کنترل نشده، در محیط خانواده است. متاسفانه برخی از خانواده ها، با انواع و اقسام توجیهات گوناگون، خود را در معرض آسیبهای حاصل از دیدن ماهواره و فیلم های مبتذل قرار می دهند و از همان ابتدای زندگی، بستری برای آسیب و تنش، برای خود درست می کنند. بدون شک مقابله با این آسیب خطرناک، هم جدیت خانواده ها و هم جدیت مسولان فرهنگی را می طلبد.

یکی از عوامل اختلاف خانواده ها که بعضا منجر به جدایی و طلاق می شود، عدم صداقت زوجین با هم است؛ این عدم صداقت ممکن است ریشه در دوران نامزدی و عقد زوجین داشته باشد، و مخصوصا در سالهای ابتدای زندگی، باعث ورود آسیبهایی در کانون گرم خانواده شود. برای جلوگیری از آسیبهایی عدم صداقت در زندگی، باید صداقت و راست گویی را با توجه به آموزه های دینی، سرلوحه کار خانواده قرار داد.

نهاد خانواده، نهادی مقدس است که اثرات با ارزشی در دنیا و آخرت دارد. هر چه این نهاد مقدس از ابتدای شکل گیری، بر ارزشهای انسانی و الهی اهتمام ورزد، در پیمودن رسالت خانواده، موفق تر خواهد بود.

این روزها متاسفانه فضای کشور توسط عده ای اغتشاش گر به التهاب کشیده شده است؛ این افراد هنجارشکن که توسط رسانه های معاند به عنوان حامیان مردم ایران قلمداد می شوند، در عمل، کوچکترین تعلقی به مردم نداشته و حتی ضد مردم هم هستند؛ بطوریکه با تخریب اماکن عمومی و مزاحمت برای مردم، سرسپردگی خود را به بیگانگان نشان دادند.  اینان حتی از اتش زدن پرچم ایران نیز ابایی نداشته، و در عین حال فریاد «نه غزه  نه لبنان، جانم فدای ایران» سر می دهند.[1]

همه ی ما کم و بیش عباراتی مثل «هیچ عبادتی بالاتر از کمک به خلق خدا نیست» و سخنانی به این مضمون، را شنیده ایم. گر چه در احادیث، سخنی به این مضمون داریم؛ اما آن را در کنار صفات دیگر ذکر کرده اند.

نصیحت کردن یکی از امور مهم است که دین اسلام برای ثمر بخش بودن آن، راهکارهایی را ارائه کرده است. اگر انسان در نصیحت کردن، زمان و مکان را در نظر بگیرد، نتایج بهتری را بدست خواهد آورد. یکی از مواردی که در نصیحت کردن، ارزش بسزایی دارد، انجام گرفتن این کار، حتی الامکان در خفا و پنهانی است

چنانکه می دانیم نهضت سوادآموزی در هفت دی 1358 به فرمان حضرت امام خمینی(رحمت الله علیه) تاسیس شد. امام خمینی در پیام خود بمناسبت تشکیل نهضت سوادآموزی، همگان را(چه باسواد و چه بی سواد) به میدان مبارزه با بی سوادی دعوت کرد. «برای این امر لازم است تمام بی سوادان برای یادگیری و تمام خواهران و برادران با سواد برای یاد دادن بپا خیزند.»[1] نکته ای که در سخنان امام راحل، باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد، و احادیث اهلبیت نیز بر آن  تاکید دارند، همت باسوادان بر ای یادگیری بی سوادان است و صد البته این علم آموزی باید هم از لحاظ کمی باشد و هم کیفی.