اینک گوشه ای دیگر از دوران زندگی پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) را ملاحظه کنید!
حضرتش در واپسین لحظات زندگی خویش در بستر بیماری است، این پدر مهربان به دخت گرامش حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام) خبر می دهد که از همه ی خاندانش زودتر به او خواهد پیوست.
دختر نازدانه، با شنیدن این خبر خوشحال می گردد.(1)
این خوشحالی و سُرور فقط برای این بود که فاطمه زهرا (علیها السلام) می دانست که زندگی خاندان محمّد (علیهم السلام) با ناملایمات، غم و اندوه و سختی های روزگار پیچیده است؛ چرا که اگر آن مصیبت های وحشتناک و جانکاه نبود، چه مجوّزی می توان برای حضرت زهرا (علیها السلام) فرض کرد که از زندگی خویش سیر گردد؛ زندگی سعادتمند و خوشبختی که بهترین و شیرین ترین زندگی بود.
1- این حدیث را احمد حنبل در المسند، ابن ابی شیبه در المصنّف، نسائی در الخصائص، ترمذی در سنن، طحاوی در مشکل الآثار، دارقطنی در العلل الوارده، ابو نعیم اصفهانی در حلیۀ الاولیاء، بیهقی در دلائل النبوّه و بسیاری دیگر از علمای اهل سنّت، به سندهای صحیح خودشان از عایشه روایت کرده اند.
