اشعار امید مهدی نژاد | ضیاءالصالحین

چه نشستی به استخاره بگو / امید مهدی نژاد

شمشیرها بخوابید دعوا سر لحاف است / امید مهدی نژاد

دزدها بیدارند پاسبان ها مست اند / امید مهدی نژاد

تا کی بنیشیم که قانون بنویسید / امید مهدی نژاد

بازگشتن نیست در قاموس پیش آهنگ ها / امید مهدی نژاد

شکست آیینه ها را که بشکند خود را / امید مهدی نژاد

مشرق اینجاست اگر آیینه داری / امید مهدی نژاد

کافی ست سجده ای خدایانشان کنیم / امید مهدی نژاد

برخاست رو به سمت بهاری که رفته بود / امید مهدی نژاد

یک شهر پرنده های مرده / امید مهدی نژاد

طنز در موقعیت عربی / امید مهدی نژاد

دستی که سنگ می اندازد / امید مهدی نژاد

ای پرنده تا کجا می پری بدون بال / امید مهدی نژاد

بزرگ کرب و بلا خردسالش بود / امید مهدی نژاد

مگر نخواسته بودند از تو آمدنت را / امید مهدی نژاد

بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا / امید مهدی نژاد

هفتاد و چند چشمه به دریا رسیده اند / امید مهدی نژاد

ما قهرمان داستان خون و شمشیریم / امید مهدی نژاد

بر عرشه ایستاده است پیری که نا خدا شد / امید مهدی نژاد

تنها تو ای اباذر تنها تو مانده ای / امید مهدی نژاد

عاشقت می شوم این بار که برمیگرم / امید مهدی نژاد

دیگر اسیر فتنه گندم نمی شوم / امید مهدی نژاد

دیوانه های سنگ پران نیز با سنگ ها به چاه می افتند / امید مهدی نژاد

بعد از تو خاک بر سر دنیا / امید مهدی نژاد

گلِ گل ها محمدی ست / امید مهدی نژاد

حالی تو غیرتی کن معشوق من تفنگ / امید مهدی نژاد

بی ذره ای تقدم و تاخیر می رسی / امید مهدی نژاد

ای باران بادها فریبم دادند / امید مهدی نژاد

همسایه نگاه می کند گریه نکن / امید مهدی نژاد

از شما از این سلام خشک و خالی خسته ام / امید مهدی نژاد

نگفته ای از کدامین مسیر برگردم / امید مهدی نژاد

به پس فردا یقین دارم پس از فردا نمی ترسم / امید مهدی نژاد

با جوهر قرمز کبوتر می نویسم / امید مهدی نژاد

از حق حتی دو حرف گفتن تلخ است / امید مهدی نژاد

این بود دستمزد رسالت زمینیان / امید مهدی نژاد

قسمت به مثقال است حسرت به خروار است / امید مهدی نژاد

بازگشت بالا

موضوعات

شبکه‌ها