شعر دهه نود | ضیاءالصالحین

می زنند آینه ها سنگ تو را بر سینه / علیرضا قزوه

کجایی ای فراموشی... / علیرضا قزوه

یک بند از ترکیب بند زهرایی / علیرضا قزوه

چه خبر داری از عالم دیگر، قیصر؟ / علیرضا قزوه

گوش کن گوش به لب خوانی ابروها / علیرضا قزوه

بلبلم اما ز بخت بد، قفس دزدیده ام / علیرضا قزوه

خنده را ترجمه کردم به زبان های دگر / علیرضا قزوه

عقل را کم می خرند و عشق را کم می کشند / علیرضا قزوه

آفتابا بگو! خواب گران را چه کنم؟ / علیرضا قزوه

از ترک های کف دست بیابان چه خبر؟ / علیرضا قزوه

زنده ای، ای زنده تر از زندگی! در یادها / علیرضا قزوه

تا چند نشینیم به پشت در بسته / علیرضا قزوه

از خدا پنهان نمانده از شما پنهان مباد / علیرضا قزوه

حرف های ما به گوش آسمان نمی رسد؟ / علیرضا قزوه

رفته بودم سنگ بردارم، دست هایم دست شیطان شد / علیرضا قزوه

از چارسو راه مرا بستند، از چار سو چاه است و گمراهی / علیرضا قزوه

شکسته بال ترینم، شکسته، خسته، همینم من / شاعر : علیرضا قزوه

چشمان من شراره غیرت مگر نداشت / شاعر : علیرضا قزوه

کشته آن نگاهم در شب عید قربان / شاعر : علیرضا قزوه

تو کدامین غزلی عطر کدامین ازلی؟ / علیرضا قزوه

این کربلای چندم ما بود / علیرضا قزوه

زخم های عطشان / علیرضا قزوه

حکایت / علیرضا قزوه

شبانی / علیرضا قزوه

دو کوچه بالاتر از تماشا / علیرضا قزوه

ما عشق را پشت در این خانه دیدیم / حسن بیاتانی

کنون دریای طوفانی ست ایران ناخدایی کن / سید حمید رضا برقعی

بازگشت بالا

موضوعات

شبکه‌ها