آدم از شهر شهر از آدم خسته است / شاعر : امید مهدی نژاد
آدم از شهر، شهر از آدم خسته است
شعر
آنها آتش شدند ما دود شدیم / شاعر : امید مهدی نژاد
آنها هیزم شدند، ما عود شدیم
گل ها همه آفتابگردان تواند / شاعر : امید مهدی نژاد
تو قیصری و این همه مردانِ تواند
پرونده جرم مستند را چه کنم / شاعر : امید مهدی نژاد
هنگامه ی نفسِ بی خرد را چه کنم؟
در خویش گره شدیم وا کن ما را / شاعر : امید مهدی نژاد
ای مرگ! بیا و جا به جا کن ما را
شعر هایم تغزل ندارند / شاعر : امید مهدی نژاد
حرفی از زلف و کاکل ندارند
دوباره جاده و طوفان دوباره جاده و گرد / شاعر : امید مهدی نژاد
آقا هنوز ضامن آهوها آدم هنوز تشنه باران است / شاعر : امید مهدی نژاد
ته مانده های باورم را می فروشم / شاعر : امید مهدی نژاد
روحم -وبال پیکرم- را می فروشم
تاریک و سرد مثل زمین آسمان مان / شاعر : امید مهدی نژاد
تاریک و سرد، مثل زمین، آسمان مان