ای گل به شکر آنکه در این بوستان گلی / شاعر : شهریار
ای گل به شکر آنکه در این بوستان گلی
خوش دار خاطری ز خزان دیده بلبلی
ای گل به شکر آنکه در این بوستان گلی
خوش دار خاطری ز خزان دیده بلبلی
نه عقلی و نه ادراکی و من خود خاک و خاشاکی
رفتی و در دل هنوزم حسرت دیدار باقی
حسرت عهد و وداعم با دل و دلدار باقی
در دیاری که در او نیست کسی یار کسی
کاش یارب که نیفتد به کسی کار کسی
اگر بلاکش بیداد را به داد رسی
خدا کند که به سر منزل مراد رسی
دل و جانیکه دربردم من از ترکان قفقازی
دستی که گاه خنده بآن خال می بری
ای شوخ سنگدل دلم از حال می بری
ز دریچه های چشمم نظری به ماه داری
ای پریچهره که آهنگ کلیسا داری
سینه مریم و سیمای مسیحا داری
زلف او برده قرار خاطر از من یادگاری