ژول میشْله، نویسنده فرانسوی در دهم فوریه 1798م در خانواده تهیدستی در فرانسه به دنیا آمد. ژول تحصیلات درخشانی انجام داد و پس از پایان دروس متوسطه، با کوشش و تلاش فراوان، به ادامه آن در دانشگاه پرداخت و در ضمن، از راه تدریس در سازمان های مختلف فرهنگی، زندگی خویش را تامین می کرد. او در 21 سالگی به دریافت درجه دکتری نایل آمد و در دو رشته ادبیات و فلسفه رساله نوشت. میشله در 29 سالگی کتاب اصول فلسفه تاریخ را انتشار داد و اندیشه های فیلسوفان بزرگ ایتالیایى مبنی بر تاریخ زیست شناسی عالم انسانیت را در آن عرضه کرد. وی در سالهای بعد کتاب دیباچه بر تاریخ جهان را نگاشت که از حیث بینش وسیع و اندیشه عمیق و زنده، اثری استادانه و پرقدرت بود و به سبب تفسیر و معرفی افسانه های دوران اولیه و ادراک جغرافیایى تاریخ، اثری بسیار تازه و بی سابقه به شمار آمد. میشله هم چنین کتاب تاریخ فرانسه را در شش جلد نگاشت. وی در این اثر که برجسته ترین نمونه از نوع شاعرانه تاریخ نویسی است، هنر نثرنویسی خود را آشکار می سازد و با صور ذهنی بسیار نیرومند، به نوشته تاریخی رنگ و برجستگی و جلای خاص می بخشد. میشله به تاریخ کشور فرانسه چون موجودی زنده می نگرد که دارای پیکر و اعضا و ادراک و احساس است. او هم چنین آثار معروف خود به نام های ملت، تاریخ انقلاب فرانسه در هشت جلد، کتاب مقدس عالم بشری و تاریخ قرن نوزدهم در سه جلد را نگاشت که برخی از آنها پس از مرگش به چاپ رسیدند. میشله، نابغه نثر و یکی از بی پرواترین و مبتکرترین نویسندگان فرانسه بود. او در تاریخ، خود را خط رابطی می داند میان دو انقلاب که یکی به گذشته ارتباط می یابد و دیگری که در شرف وقوع است. در نظر میشله، تاریخ سرگذشت غم انگیز مبارزه دائمی است. ژول میشله در اواخر عمر به سبب ضعف مزاج، به سفرهای طولانی پرداخت و با وجود کهنسالی از خلق آثار بزرگ دست بر نداشت تا اینکه سرانجام در 17 اوت 1874م در 76 سالگی درگذشت.
