امپراتوری روم شرقی یا بیزانس با تقسیم امپراتوری روم باستان در اواخر قرن چهارم میلادی شكل گرفت. حدود جغرافیایى این امپراتوری متغیر بوده اما می توان شبه جزیره بالكان و آسیای صغیر را قسمت عمده آن دانست. این امپراتوری در مدت عمر هزار ساله اش با مهاجمین خارجی مانند بلغارها، اسلاوها، ترك ها، اعراب و ایرانیان مواجه بوده است. اولین امپراتور بیزانس در سال 395م به سلطنت رسید و پس از وی حدود 80 نفر در این مسند قرار گرفتند. در قرون پایانی، این امپراتوری با تهاجم ترك های عثمانی مواجه بود اما همچنان به مقاومت خود ادامه می داد و اگرچه از دولت های اروپایى كمك طلبید اما این درخواست كمك، بی پاسخ ماند. سرانجام در دوره كُنسْتانْتین یازدهم، شهر قسطنطنیه توسط سلطان محمد فاتح پادشاه عثمانی و ارتش وی تصرف گردید. سلطانِ عثمانی كه دو سال قبل از آن به حكومت رسیده بود با تدارك لشكری عظیم و نیز تهیه تجهیزات جنگی و از جمله توپ هایی با گلوله نیم تنی، در 16 آوریل 1453م حمله خود را آغاز نمود و در روز 29 مه آن سال تهاجم نهایی را عملی نمود. در جریان این حمله امپراتور روم كشته شد و شهر به تصرف ترك ها درآمد و امپراتوری روم شرقی سقوط نمود. تاریخ نگاران این مقطع را آغاز "عصر جدید" می دانند.
مطالب مرتبط
