تاریخ انتشار: 23 ژوئن 2017 شماره مطلب: 8251 تعداد بازدید: 759 نظرات: 0
28 رمضان
ابومعشر جعفر بن محمد بن عمر بلخی، حكیم و منجم، در ابتدا در بغداد از محدثین بزرگ بود و با فلسفه و حكمت و علوم عقلی مخالفت می كرد ولی بعدها به این علوم متمایل گردید و به مدارج بالایى در آن ها دست یافت. ابومعشر در اثر همت عالی و تلاش خستگی ناپذیر خود، در تمامی شعب حكمت، خصوصاً ریاضیات، نجوم و هیئت دارای بصیرتی فوق العاده بود و استاد كل و سرآمد اهل فن به شمار می رفت. ابومعشر تالیفات متعددی در نجوم و ریاضی دارد از قبیل: اثبات علم النجوم، زیج الهَزارات، المَدخلُ الكبیر و... . ابومعشر مشهورترین منجم مسلمان بود و اشتهار او تا قرن ها بعد نیز همچنان حفظ شد. بر اساس دیدگاه ابومعشر، همه ی معارف، منشأ الهی دارد و علم نجوم نیز از این قاعده مستثنی نیست. آثار ابومعشر از لحاظ در برداشتن بخش هایی از نوشته های كهن كه اصل آن ها از بین رفته، قابل توجه است.
