فرانتس كافكا نویسنده معروف چك، در سوم ژوئیه 1883م در خانواده ای یهودی در پراگ پایتخت این كشور به دنیا آمد. پدرش تاجر خشن و سخت گیری بود و كافكا از كودكی از او وحشت داشت. كافكا پس از اتمام تحصیلات مقدماتی از دانشگاه پراگ دكترای حقوق گرفت و پس از آنكه مدتی به كارهای حقوقی مشغول بود راهی پاریس شد. زندگی گذشته كافكا به شدت او را رنج می داد و نفرت عجیبی او را در خود فرو می برد، به طوری كه با كمتر كسی دوستی داشت و بدبینی خاصی به مردم پیدا كرده بود. همان زمان كه دانشجویى بیش نبود، مطالعه آثار ادبی نویسندگان بزرگ را آغاز نمود و با برخی از نویسندگان عصر آشنایى یافت. وی در طی سال های بعد آثار متعددی به نگارش درآورد و به شهرت رسید. در همه آثار كافكا، زندگی و خصوصیت های روحیش منعكس است، حتی هنگامی كه قهرمان داستان، جانوران باشند. كافكا نویسنده بزرگی است كه عده ای به خاطر پیشگویى هایش به وی لقب پیامبر داده اند. این پیشگویى ها به ویژه در سال 1945م یعنی بیش از بیست سال پس از مرگ كافكا، بسیاری از روشن فكران را به حیرت انداخت. كافكا جنبه های انكارآمیز و منفی عصر خود و حتی عصر بعد از خود را در وجود خویش ارائه می دهد. در آثار كافكا دنیایى از پوچی، تناقض، بی هدفی وسرشار از امیدهای واهی به چشم می خورد. مسائل خاص كافكا، از میان اشاره ها، كنایه ها و تمثیل هایى به دست می آید كه با احساس ظریفی از طنز آمیخته است. آنچه در زندگی عادی به چشم ما امری طبیعی جلوه می كند، در نوشته های كافكا به صورتی مضحك و پوچ، نمایان می گردد. شیوه بیان كافكا به طور برجسته از روشنی و صراحت برخوردار است و به وسیله آن، تلاش آدمی را بر ضد قدرتی بی نام و نشان اما مداوم و حاضر در همه جا نشان می دهد، قدرتی كه سرنوشت را تعیین و با هرگونه اقدام بشری مخالفت می كند. وی در اواخر عمر به دلیل بیماری، گوشه گیری اختیار كرد هرچند كه در تنهایى بر وسعت فرهنگ خود افزود. كافكا در آخرین لحظات زندگی وصیت كرد كه همه آثارش را بسوزانند تا در گمنامی بمیرد ولی هم اكنون همه، كافكا را با آثار مهمی هم چون قصر، دیوار چین، گروه محكومین، مسخ و طبیب دهكده، می شناسند. كافكا سرانجام در 3 ژوئن 1924م در 41 سالگی بر اثر ابتلا به سل درگذشت. كافكا تا 30 سال پس از مرگ، بر نسل بعد از جنگ جهانی دوم نیز، نفوذ شدیدی داشت.
