ضرورت توجه به اخلاق

بي شک تهذيب نفس و اصلاح آن نقش بسزايي در سعادت فردي و اجتماعي و دنيوي و اخروي دارد، به گونه اي که اگر انسان تمام علوم را تحصيل کند و همه طبيعت را به تسخير خود درآورد، اما از تسخير درون و تسلط بر نفس خود عاجز باشد، از رسيدن به کمال باز خواهد ماند. چه بسا نابساماني هايي که در سطح جهان پديد مي آيد و گرفتاري هايي که بشر امروزه با آن دست به گريبان است، ناشي از عدم توجه به مباحث اخلاقي  باشد.
جامعه هاي مترقي و به اصطلاح متمدن به سبب روگرداني از ارزش هاي اصيل انساني روز به روز به جاهليت نزديک تر مي شوند و نور معنوي که سبب روشنايي دل هاست، جاي خود را به تيرگي مي دهد و قلب ها زنگار فراموشي موازين اخلاقي مي گيرد و مسلمانان به  علت عمل نکردن به معارف بلند اسلام، هر روز گرفتار مشکلاتي هستند. احياي ارزش هاي اصيل اخلاقي و بازگشت به اصول فراموش شده اسلامي شرط لازم حاکميت بخشيدن اسلام در جامعه هاست.
فراگيري و عمل به اخلاق، افراد بشر را از هرگونه عيب و نقص منزه و مبرا ساخته و او را به اوج مکارم اخلاق مي رساند، نيروهاي سرکش نفس را مهار و رام مي کند و آنها را در مسير حکمت و عدالت و عفت تقويت مي کند تا به پايه مکارم اخلاق برسند.
علم اخلاق معادن مکنون در سرزمين نفس را استخراج مي کند و آنها را به صورت مکارم اخلاق در مي آورد و براي بهره برداري عمومي آماده مي سازد. همين علم است که نهال گل هاي زيبا و معطر را در صفحه نفس مي نشاند و بهشت برين از مکارم اخلاق را در آن به وجود مي آورد.
مکارم اخلاق علاوه بر آنکه صاحبش را به عالي ترين درجات انسانيت مي رساند و بر ديگران برتري مي دهد، در آخرت هم او را به عالي ترين درجات بهشت ارتقاء خواهد داد. از اين رو لازم ترين علمي است که بايد آن را فراگرفت. امام   کاظم (عليه السلام) در سخني زيبا، ضرورت فراگيري اين علم را بيان مي کند و مي فرمايند: « الزم العلم ما ذلک علي صلاح قلبک و اظهر لک فساده»[1] (لازم ترين علم ها براي تو، آن علمي است که دل و ضميرِ وجودت را اصلاح کند و فساد اخلاق تو را ظاهر سازد.)

------------------------------------

[1] مستدرک الوسايل، ج12، ص166

Share