کشور کهن مصر، از حدود 8000 سال قبل، مسکونی و از 6500 سال پیش، دارای حکومت مرکزی بوده است. بیست سال پس از ظهور اسلام، این کشور توسط مسلمانان فتح شد. در سال 969میلادی، فاطمیان، مصر را تصرف کردند و به تدریج این کشور، مرکز خلفای فاطمی شد. سلسله فاطمیان در سال 1172میلادی به دست ایوبیان سرنگون شد. در اوایل قرن شانزدهم، عثمانی ها بر مصر مسلط شدند. در سال 1805میلادی پس از آن که قوای مشترک عثمانی و انگلیس، مصر را از اشغالِ چند ماهه ناپلئون خارج ساختند، حکمرانی این کشور به محمدعلی پاشا سپرده شد که وی و جانشینانش تحت عنوان خدیوْ، حکومت مستقل مصر را در اختیار داشتند. بی کفایتی خدیوهای مصر در اواخر قرن نوزدهم باعث نفوذ روز افزون انگلیس در مصر شد تا این که دولت انگلیس در پی شورش مردم، در بندر اسکندریه مصر، نیرو پیاده کرد. در اوایل جنگ جهانی اول، انگلیس، مصر را تحت الحمایه خود اعلام کرد. ادامه مبارزه مردم مصر به ویژه پس از جنگ، باعث شد تا انگلیس در 28 فوریه سال 1922میلادی، استقلال مصر را به رسمیت بشناسد. مصر کشوری است در شمال شرقی افریقا و ساحل جنوب شرقی دریای مدیترانه، با مساحت 997/739 کیلومتر مربع و بیش از 68 میلیون نفر جمعیت که اکثریت قریب به اتفاق آنها ملیت عربی داشته و زبان رسمی و خط رایج مصر عربی می باشد. دین رسمی مردم این کشور اسلام و پایتخت آن شهر قاهره است. از شهرهای مهم مصر، پِرت سعید، اسکندریه، منصوره و جیزه قابل ذکرند. پیش بینی می شود جمعیت مصر تا سال 2025م بیش از 95 میلیون نفر گردد. واحد پول مصر، لیره است. مصر که مهد یکی از قدیمی ترین تمدن های جهان است. پس از استقلال از انگلستان، در سال 1953میلادی نوع حکومت خود را جمهوری با یک مجلس قانون گزاری اعلام نمود. جمهوری عربی مصر دارای دو روز ملی 23 ژوئیه و 6 اکتبر می باشد. 23 ژوئیه سال روز کودتای نظامی علیه حکومت پادشاهی ملک فاروق در سال 1952 میلادی و زمینه سازی برای اعلام جمهوری در این کشور می باشد. هم چنین روز ملی دوم، 6 اکتبر، سال روز آغاز جنگ چهارم اعراب و اسرائیل در سال 1973میلادی می باشد.
مطالب مرتبط
