تحليل و بررسي فيلم «من خان هستم...»

شناسنامه فیلم
فیلم «من خان هستم...»به کارگردانی(: Karan Johar) کاران جوهار 38ساله (هندی) محصول سال2010، با هنرپیشگی شاهرخ خان (Shahrukh Khan) وکاجول  (Kajol) دوهنرپیشه مطرح سینمای بالیود ساخته شده است. آنچه حائز اهمیت است همکاری هالیوود و بالیوود توسط بیش از 5 شرکت سینمایی در این فیلم است. که از بارزترین انها فوکس قرن بیستم را می توان نام برد. جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد و بهترین موسیقی از جشنواره فیلم فیر Filmfare نصیب خود کرده.در سه هفته اول در بیش از 119 سینما درآمریکا و کانادا اکران شده.در17روز اول 363500$ فروش داشته که این فیلم رکورد جدیدی برای بالیود به حساب می آید[1].

نوع فیلم (ژانر) ملودرام  می باشد.

مرور داستان :
رضوان خان یک جوان مسلمان هندی است. او با وجود معلولیت جسمی خاص (اسپرگرسندرم) دارای قدرت حافظه و هوش خارق العاده ای است. رضوان توانایی های بالقوه ی فراوانی دارد، اما در هند از به فعلیت رساندن آن ها عاجز است. او بنا به وصیت مادر به آمریکا می رود تا شاد زندگی کند و استعدادهای خود را شکوفا سازد. کاری که برادر کوچکتر او قبلاً انجام داده است. به آمریکا رفتن همان و آشنایی با یک دختر هندی که شغل او آرایشگری است (ماندیرا) معتقد به هندویسم است ولی رضوان، با اینکه مسلمان معتقد است و هرگز نمازش ترک نمی شود ایرادی در ازدواج با او نمی بیند. بنا به باور شریعتی که مادر رضوان آن را تفسیر می کند، مسلمان و غیرمسلمان معنا ندارد و تنها خوبی و بدی وجود دارد. ماندیرا خوب است پس می تواند همسر مناسبی برای رضوان خان باشد.
خوشبختی آن ها دوام چندانی ندارد، زیرا طوفانی به نام «11 سپتامبر» زندگی همه ی مسلمانان در آمریکا را زیر و رو می سازد. این طوفان همچنین،تبعاتی چون درگرفتن جنگ با افغانستان و عراق را دارد. (جنگی که پدر بهترین دوست فرزندخوانده ی رضوان را از آن ها می گیرد.) بنابراین خانواده ی رضوان خان مورد تهدید واقع می شود، پسر ماندیرا به جرم مسلمان بودن پدر خوانده اش کشته می شود و رضوان برای تبرئه ی خود و خانواده اش از تروریست بودن، به مأموریتی مهم اعزام می شود. بنا به خواست ماندیرا او باید رییس جمهور آمریکا را ببیند و به او بفهماند که هر چند مسلمان است اما تروریست نیست. در این راه او ابتدا توسط FBI مجرم شناخته می شود؛ اما در نهایت به عنوان سمبل نیکویی از یورو اسلام، موجب افتخار هم کیشان خود شده و به ملاقات رییس جمهور نائل می شود. تنها حرفی که رضوان برای گفتن به رییس جمهور دارد همین است : «من مسلمان هستم و من تروریست نیستم.»

به عنوان مقدمه :
به راستی چه می شود که پس از سال ها دشمنی و کینه ورزی با اسلام، ناگهان غرب دایه ی مهربان تر از مادر شده و با ابزار هنر و با تفکر احقاق حقوق مسلمانان، به یاری آن ها شتافته است؟! اینجــاست که نیـاز به هوشمندی و کیاست بیدار مسلمانان احساس می شود. چگونه؟ چگونه اشد دشمنان در عداوت با مومنین از در دوستی و خیرخواهی برآمده است؟
« لَتَجِدَنَّ أَشَدَّالنَّاسِ عَداوَةً لِلَّذینَ آمَنُوا الْیَهُودَوَالَّذینَ أَشْرَکُوا »[2]
در این آیه با بیش از 12 تأکید به دشمنی دیرینه ی موسسان هالیوود (یعنی همان جهود کینه توز) با مسلمان ها اشاره شده است.
پاسخ این معما را در کلام روح خدا به روشنی درمی یابیم.حضرت امام (ره) می فرماید :
«آمریکا هم برای اسلام دل می سوزاند، اما اسلام آمریکایی»[3]
در اسلام حقیقی و ناب چه عنصری تهدید کننده است که به دنبال حذف آن، در معرفی اسلام آمریکایی هستند؟!
به نظر می رسد سیاست های جهادی اسلام و دعوت بی مهابای این دین به دفاع از آرمان ها و اعتقادات، بدون در نظرگرفتن مصلحت اندیشی و محافظه کاری ها، موجب تنش های فراوانی برای سردمداران سیاست زر و زور گشته است، چرا که هدف جدید برنامه ریزان رسانه ی هالیوود، مستقیماً آرمان های دفاعی اسلام و مکتب مبارزه و شهادت را نشانه رفته است.
شیوه ی نوین مقابله با این آرمان ها، بسیار تأمل انگیز است. قرآن کریم از 14 قرن پیش یکی از سیاست های مزوّرانه ی یهود را تحریف کلمات معرفی می فرماید :
« مِن َالَّذینَ هادُوایُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَنْ مَواضِعِه »[4]
و این ابزار پلید، هم اکنون با پروژه ی تحریف و بازخوانی غلط آموزه های اسلام، به حذف مولفه های زیربنایی چون دفاع و شهادت می پردازد. این خلع سلاح آرام و حرفه ای می تواند بار مخاطرات اسلام را از دوش منافع و مصالح یهود و سرمایه داران دنیا کاهش دهد، و به نرمی باب آشتی و صلح فریبنده ای را بین اسلام و کفر باز کند.
پروژه ی اسلام آمریکایی که از سال ها پیش کلید خورده بود، در بیان روشن گرایانه ی امام راحل (ره) اینگونه افشا می شود :
«تنهــا هنـری مورد قبول قرآن است که صیقل دهنده ی اسلام ناب محمدی (صلی الله علیه وآله)، اسلام ائمه هدی (علیهم السلام)، اسلام فقــرای دردمند و... بــاشد. هنری زیبـا و پاک است که کوبنده ی سرمایه داری مدرن، اسلام رفاه و تجمل، اسلام سازش و فرومـایگی، اسلام مرفهین بی درد و در یک کلمه «اسلام آمریکایی» باشد.»[5]
در حالی که در این فیلم به اسلام مدافعین آمریکا تقدس داده شده است، قرآن کریم همواره مسلمین را از یک جانبه نگری و تک بعدی عمل کردن احراز می دهد. و به عمل کردن به تمامی دستورات اسلام فرا می خواند.
« ْأَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْکِتاب ِوَتَکْفُرُونَ بِبَعْض »[6].                                           
آیا به بعضى از دستورات کتاب آسمانى ایمان مى آورید، و به بعضى کافر مى شوید؟
« وَ احْذَرْهُمْ ْأَنْ یَفْتِنُوکَ عَنْ بَعْضِ ماأَنْزَلَ اللَّهُ إِلَیْک » [7]          
از آنها بر حذر باش، مبادا تو را از بعض احکامى که خدا بر تو نازل کرده، منحرف سازند.
اشاره آیه به اهل کتاب است که در دین خود همین کار را کردند و تنها نام پیامبرشان باقی ماند، و خداوند بندگی آنها را نمی پذیرد. آنها می خواهند کاری را که با یهود ومسیحیت شد با اسلام نیز انجام دهند بنابراین آنچه را که به منافع شان ضربه می زند زشت وکریه جلوه می دهند و به سایر احکام کاری ندارند چون مبنای آنها اومانیسم ولذت فردی است.و این دقیقاً هدفی است که در فیلم «خان...» کارگردان به دنبال اجرای آن است. زمانی که اسلام رضوان به ماندیرا که نماد هندویسم است عشق می ورزد و در مقابل از مسلمانان جهادگر اعلام بیزاری و برائت می کند. در این نوشتار برآنیم طی یک بازخوانی دوباره از فیلم، موارد برجسته سازی شده از اسلام تحریفات را بررسی نماییم.

رضوان ؛ تجسم یورو اسلام
اگر قرار باشد فرد منصفی ، اسلام را در قالب یک شخصیت متجسم نماید، ترجیح می دهد او قوی، مقتدر، باصلابت و محکم باشد. و در عین حال مهربان و یاور ضعفا همچون امیرالمومنین علی(علیه السلام)[8] و در عصر حاضر،حضرت امام (ره)، نه شخصیتی ضعیف و عاجز که طبیعت بیمار گونه اش او را چنین ساده و معصوم جلوه می دهد. کسی که در مقابل استضعاف و اختلاف طبقاتی ظالمانه ی کشورش و دردهای هموطنان خود واکنشی نشان نمی دهد، اما وقتی بلایای طبیعی، صلیب مسیحیان را در جرجیای آمریکا بر زمین می زند او به یاری کلیسا می شتابد و اسوه ی فداکاری می شود.

امریکـــا سرزمین فرصت ها !!!
رضوان به راحتی نمی تواند با محیط های جدید انس پیدا کند. او از رنگ زرد متنفر است(با اینکه هندی ها زرد را نماد شادی و خوشی می دانند). مادر که بسیار مصلحت اندیش، فداکار و آینده نگر است، متوجه می شود که او می تواند زندگی رویایی اش را تنها در آمریکا پیدا کند. البته این دید اغراق آمیز و رویـــاگونه پنــداشتن درباره ی ایالت متحده، در بسیاری از فیلم های هالیوودی دنبال می شود، این که امریکـــا سرزمین فرصت هاست.
زندگی ذاکر برادر رضوان هم موید این مطلب است، او ابتدای ورود به آمریکا آه در بساط نداشت، اما حالا شغل و همسر دلخواهش را دارد. (به لطف خدا بحران اقتصادی در آمریکا به زندگی او اثری نداشته است!!!)
زمانی که رضوان می خواهد برای عملی کردن شرط ازدواج، با صحنه بدیع وزیبائی ماندیرا را غافل گیرکند؛ ما سانفرانسیسکو را می بینیم که چون شهری آسمانی، از ورای ابر ها رخ می نماید. برج ها ومعماری کلاسیک شهر در پرتوی طلائی لحظه طلوع، زیبائی رویا مانندی را به نمایش می گذارند. انگار همه خوشبختی آینده این زوج (که نماد پیوند اسلام وهندوئیسم هستند) منحصرادر این شهر تحقق می یابد. گوئی این تصویر که با نمای دور (لانگ شات) آغاز می شود می خواهد القا کند که هرگز در این شهر ارمانی، اثری از فقر ومرارت را نمی توان یافت!!
رضوان اعتقادی را که از مادر گرفته است با خود می آورد و در همه ی مسائل تعمیم می دهد. زمانیکه خوشبختی خود را درپیوند با یک دختر هندوی کافر پیدا می کند، باور سکولاریستی مادر به یاریش می شتابد : «اصل خوب بودن است، نه رنگ و مذهب» و باز در جای دیگر فیلم صریحاً این نکته تذکر داده می شود : «خداوند به ما گفته است رنگ و مذهب اهمیتی ندارد».
(البته خداوند اسلام می فرماید : «ان الدین عندالله الاسلام»[9]، مذهب اهمیت دارد و این رنگ و نژاد است که در اسلام نفی شده است.)
و این گونه التقاط حق و باطل با ابزار تحریف برای جا انداختن باطل در افکار در موارد متعددی تکرار می شود. (که به آن اشاره خواهیم کرد).

عشق  فرا دینی و سکولار از مولفه های دین نوین
ماندیرا زن محبوب رضوان، شخصیتی شاد، جذاب، و البته مهربان است. او توانست بیماری رضوان را درک کند و او را به آرامش برساند. مهم نیست که در آیین او چند خدا پرستش می شود و در اسلام رضوان،خدای یگانه. بلکه عشق و محبت می تواند این دو را پیوند دهد. در حالی که هر کدام عبادت مخصوص خود را انجام میدهند، رضوان نماز می خواند و او اعمال سنتی خود را دنبال می کند. ازدواج رضوان وماندیرا  بدون توجه به موازین دینی یعنی اولویت عشق بر مذهب.یعنی محدود کردن دین به جنبه های درونی وروحی ودر حقیقت حذف تاثیر دین حتی در زندگی شخصی افراد.
اینجاست که روزنه ای به سوی یک آیین جدید باز می شود. دینی که همه ی ادیان را در خود حل و جذب کرده و جز نامی از آن ها باقی نمی ماند. این نوعی از پلورالیسم دینی است که به استحاله ی عقیدتی و آرمانی ادیان می پردازد. اما درعین حال حقانیت را به شیوه زندگی آمریکایی ولیبرالیستی می دهد. در این میان اسلام به عنوان یک مکتب فطری و الهی قوی که خطر جدی برای منافع غرب شناخته می شود بیشترین سهم از استحاله را داراست.[10]
پایه ریزی اسلام بر مبنای زندگی آمریکایی و اورپایی بر مبنای امانیسم ولذت فردی یعنی همان اسلام سکولار،اسلام خنثی شده یعنی اسلام سست وبی محتوا. اسلامی که بدنبال فروش محصولات آرایش است،و سرسازش با سرمایه داری دارد.(شغل رضوان فروش محصولات آرایشی زنان است وبرای بازار یابی بیشتر مجبور به ارتباط نزدیک با زنان می باشد) اسلامی که مفتخربه جاسوسی برای اف بی آی است(اشاره بسکانس تبرئه رضوان بدلیل لودادن مسلمانان جهادی که از طریق رسانه های آمریکا بازتاب داده می شود )

اسلام هراسی واسلام آمریکایی دروی یک سکه
از اسلام رضوان تنها نماز و آیاتی از قرآن باقی مانده است و قدرت جمعی مسلمین نادیده انگاشته می شود. او نمازش را فرادی می خواند و اجتماع مسلمانان تنها زمانی نشان داده می شود که در مسجد در حال توطئه هستند. یکپــارچگی قدرت اسلام نقطه ی هراسناکی برای غـــرب است که در فیلم «مردی که فردا را دید»
(تولید 1981) برای اولین بار مردم دنیا را از آن بر حذر می دارند. در اسلام آمریکایی رضوان، با این نیرو مقابله می شود. او به تنهایی در مقابل جمعی توطئه گر و می ایستد و حتی در آخر توسط آن ها ترور می شود.
یکی از نموده های بارز آمیختن حق و باطل با تحریف در بیان داستان حضرت ابراهیم (علیه السلام) است. دکتر فیصل رحمان، رهبر جهادگران در مسجد مجللی که پایگاه مسلمین آمریکاست سخنرانی میکند.
او از قربانی شدن اسماعیل (علیه السلام) مطلوبیت کسب رضایت خدا ولو به تسلیم جان و خون ریختن را استنباط میکند، اما رضوان معتقد است او دروغ می گوید چون مادرش به نحو دیگری داستان را تعریف کرده است. خون ریختن در راه خدا با عشق منافات دارد، عشق و صلح دو واژه ی همراهند که ما حق نداریم به جنگ و خونریزی آلودشان سازیم و ابراهیم و خدای او نیز چنین قصدی نداشتند.

تحریف اسلام درمسیر به بار نشاندن اسلام آمریکایی
تحریف از آن جا آغاز می شود که رضوان تلویحاً به آن اشاره می کند : «ابراهیم از کشته نشدن فرزندش مطلع بود (مطلبی که در تفاسیر اسلامی آن را نمی یابیم) زیرا او می دانست که خدا خون بی گناهی را نمی ریزد.» ناگفته مشخص است که یا این قرائت تا چه حد از ارزشمندی تعبد و اطاعت ابراهیم کاسته می شود. ابراهیم فرزندش را به قربانگاه برد زیرا می دانست او کشته نمی شود، این سکانس مخاطب را به این مطلوب رهنمود میکند که جان فشانی در اه خدا اساساً در ادیان الهی، هیچوقت محبوبیت ندارد. چه رسد به جهاد وشهادت  (زیرا راه خدا راه عشق است نه راه جنگ).
با اندک تأملی می توان دریافت که این طرز تفکر تا چه حد برای یک مکتب پویا، مخرب و بنیان افکن است، این همان اصل «محبت» در مسیحیت است که اگر یک سیلی خوردی طرف دیگر صورتت را جلو بیاور و انحراف در این اصل زمانی است که عفو و اغماض با تو سری خوردن (قدرت دفاع نداشتن) اشتباه شود.
در مقابل، جهاد و دفاع یک اصل درخشان اسلامی است که می گوید : هرگز ظلم نکن، اما اگر متجاوزی به تو ظلم کرد ساکت ننشین. «هیهات منا الذله» البته قتل و کشتار به ناحق نیز عقاب سنگین در پی دارد، زیرا حکم کسی که یک نفر را به ناحق بکشد با کسی که همه ی مردم جهان را کشته باشد نزد خداوند عادل یکسان است. «من قتل نفساً بغیر نفسٍ او فسادٍ فی الارضِ فکانما قتل الناس جمیعاً»[11]
مطلبی که رضوان با بیان تحریفی دیگری اینگونه از آن یاد می کند : «کسی که یک نفر را بکشد انسانیت را کشته است».

اسلام جهادی به مثابه ی شیطان
در پایان این سکانس از فیلم می بینیم رهبران و مفتیان بیدار جوامع اسلامی که حکم به دفاع از مرز و بوم و آرمان های اسلامی را می دهند، همان شیطان وسوسه گری هستند که ابراهیم، هاجر و اسماعیل هر سه به او سنگ زدند. رضوان نیز دکتر فیصل را سنگ می زند و هر سه بار او را شیطان می خواند.
البته این دیدگاه،انتفاضه ی مقدس فلسطین و مقاومت شیعیان لبنان را در کنار وهابیت خشن القاعده می گذارد وهیچ تفاوتی میان آنها قائل نیست. وهر سه را بایک  چوب می زند. در حقیقت یکسان مطرح کردن این سه حرکت نیز برنامه ی از پیش تعیین شده ای است ازسوی سیاستمداران کاخ سفید که اذهان مردم دنیا را روی تروریست بودن مسلمانان متمرکز کنند.
انها از سالها قبل مسلمانان را شیطان عصر حاضر معرفی می کنند[12]. براستی چه کسانی لایق صفت شیطان هستند؟
امام و پیر روشن ضمیر عالم اسلام، سال هاست آمریکا را شیطان بزرگ خوانده است. آمریکایی که با تقویت همه جانبه ی اسلام افراطی در عربستان و پاکستان، وهابیت را تجهیز می کند و از جنایتکارانی چون ریگی حمایت می کند. و همزمان سنگ صلح و دفاع از بشریت را به سینه می زند، با استفاده از این شمشیر دو لب از طرفی اسلام را دین خشونت و ترور معرفی می کند و از سوی دیگر به دنبال مبارزه با تروریسم به کشورهای اسلامی لشکر کشی کرده و مسلمین را به خاک و خون می کشد و سرمایه ی کشورهای اسلامی را به غارت می برد.
پس از 11 سپتامبر، اسلام هراسی مورد نظر سازندگان این واقعه رخ می نماید. حجاب زنان و چهره ی اسلامی مردان بهانه ی حمله ی مردم وحشت زده به آن هاست و حتی به سیک ها و هندوهای غیرمسلمان. در نتیجه سمیر کشته می شود. (درسکانسی که در آن چند نوجوان آمریکایی با  چهره ها ی آفریقایی واروپایی و... سمیر را وحشیانه کتک می زنند). البته تنها جایی که آن ها مقصر جلوه داده میشوند زمانی است که با دستبند راهی زندان می گردند و در غیر این زمان همه (رضوان، ماندیرا و بینندگان) اذعان دارند که کشته شدن او به خاطر جنایت عده ای مسلمان افراطی است و با گذاشتن عکس سمیر کنار سربازان کشته شده ی آمریکا در عراق به عنوان شهدا، کارگردان به این مطلب صحه می گذارد، گویی که هر دو (سربازان و سمیر) زخم خورده از یک خنجرند.
نکته ی انحرافی دیگری که با نهایت سوء استفاده از مقام رفیع و مقدس مادری از ابتدا در جای جای فیلم مورد تأکید قرار می گیرد، این کلام نامقدس و ناصحیح است که در دنیا تنها دو دسته انسان وجود دارد : خوب و بد. و تنها این دلیل که کلام مادر است به آن حجیت می بخشد، گویی که این حقیقت اسلام تنها توسط مادر رضوان قابل درک و تحلیل می باشد. به راستی این سوال ذهن مخاطب را مشغول می کند که اگر حقیقتاً انسان ها در دنیا، تنها همین دو دسته ی خوب و بد باشند، متجاوزان و اشغال گرانی چون آمریکا و اسرائیل در کدام دسته قرار می گیرند؟! پاسخ به این پرسش البته، در فیلم بدیهی انگاشته شده است ؛ با اینکه آمریکا به افغانستان و عراق حمله کرده است، رضوان برای کشته های آمریکا اشک می ریزد!!! (و عکس سمیر را به عنوان کشته ی جنایات مسلمین افراطی، در کنار عکس سربازان کشته شده ی آمریکا در عراق می گذارد، گویی که هر دو زخم دیده از یک خنجرند). نتیجه این که آمریکا حتی اگر تعدی کند، هرگز در دسته ی انسان های بد قرار نمی گیرد، زیرا او همواره مصلح و محق است.
نکته ی دیگری که در اسلام قابل چشم پوشی نیست، عفت و حجاب زنان مسلمان است که سال ها در آزادترین کشورهای دنیا (!!!) با آن مقابله می شود. مسینا، همسر ذاکر، در این فیلم الگوی زن مسلمان یورو اسلام است که گرچه بر حجابش تأکید دارد، آن را همراه با آرایش، اختلاط با نامحرم، دست دادن با رضوان و... می سازد. این تصویر روشن فکرانه سال هاست در باربی اسلامی نمایش داده شده است و موجب می شود او به راحتی همسر کافر رضوان را بپذیرد و در مراسم آن ها شرکت کند. او حجاب خود را نه علامت مذهبی بلکه تکه ای از وجود (انتخاب و سلیقه ی) خود می داند، به همین سبب در صورت اقتضا و ضرورت آن را کنار می گذارد، تا در مقابل رسانه ها از رضوان احقاق حق کند. کما اینکه در یکی از سکانس های فیلم حجاب را کنار می گذارد.(گویی حجاب نشانه ی مجرم بودن است).در این نوشتار مختصر از بسیاری نکات تأمل برانگیز فیلم « چون عدالت پیشه جلوه دادن دستگاه قضای آمریکا و حق مداری رسانه ای چون PBC که نامی نزدیک به BBC است »  چشم پوشی شد. و تنها مواردی که به هدف قراردادن اصول اولیه ی اسلام ناب، و حذف یا خنثی کردن آن ها می پرداخت، اشاره شد.

نتیجه گیری :
رشد اسلام با مولفه های جهاد و شهادت و گرایش نسل نو و جوانان به این نوع از اسلام تا جایی است که جرج بوش را متقاعد می کند تا در این فیلم  ایفای نقش کند و این نشان از اهمیت و تاثیر گذار بودن  اسلام در غرب و جامعه آمریکا دارد.می توان هدف از ساخت این پروژه را اسطوره ساختن مسلمانان یورو اسلامی / آمریکایی دانست که با هنرمندی فراوان در لایه هایی از طنز و به شکل دلسوزاندن برای اسلام ، پنهان گشته است . حتی اگر لازم باشد در مسائل ابتدایی و پیش پا افتاده ای چون کمک نکردن به مردم بلا زده دوست آمریکا را مقصر جلوه می دهد ، اما هرگز از هدف اصلی دور نمی شود و در انتها مهم ترین فردی که می تواند به اسلام کمک کند ، رییس جمهور آمریکا جلوه داده می شود ، زیرا طبق شعارهای قبلی ، دولت اوباما (رییس جمهور سیاه پوست آمریکا با رنگی سیاه که نشان از قشر درد کشیده است و ربطی هم با مسلمانان دارد) دولت تغییر است و این تغییر با دست دادن و به آغوش کشیدن و احساس همدردی با یک مسلمان وفادار به منافع آمریکا ، انجام می گیرد .

نویسنده: سید مجتبی سید سلیمانی
-------------------------

[1] سایت مای نیم ایز خان...
[2] آیه 82 سوره مائده
[3] صحیفه نور / جلد 17/ صفحه 534
[4] آیه 46 سوره نساء
[5] صحیفه نور ج21ص145/
[6] آیه 85 سوره بقره
[7] آیه 49 سوره مائده
[8] همچون جرج جردان مسیحی که امام علی (علیه السلام) را حتی الگوی تمام اهل عالم می داند.او در کتاب (صدای عدالت)خود آرزو می کند ای کاش که در هر عصری یک شخصیت مانند امام علی به جهان هدیه  شود. ...
[9] آیه 19 سوره آل عمران
[10] هانتینتون در توصیه ی خود به مسئولین ایالت متحده می پردازد : «تمدن اسلامی را دست کم نگیرید به سه دلیل : 1- جذایبیت فطری دین اسلام 2- تجربه تاریخی 3- وقوع انقلاب اسلامی در ایران
[11] آیه 32 سوره مائده
[12] در فییلم پیشگوییهای نسترا داموس(1981) منجی و موعود جهان اسلام را پادشاه وحشت معرفی می کند.