علت این که خداوند در قرآن کریم، داستان بعضی از انبیا را مکرّر نقل می کند، به خاطر سعه وجودی انبیا و شناخت بیشتر است. در یک باب، یک گونه الگودهی می کند و در باب دیگر، گونه ای. خداوند در قرآن، فرعون را به عنوان الگوی باطل معرفی می کند. شاید دیگر در دنیا فرعون نباشد ؛ اما فرعونیّت در وجود همه و برای همیشه هست. خداوند حضرت موسی علیه السلام را برای مبارزه با فرعون انتخاب می کند؛ چون او از عهده این کار برمی آید. اگر داستان حضرت موسی را یک بار دیگر نقل می کند، در یک زاویه دیگر و با یک الگو دهی دیگر است و وسعت شخصیت حضرت موسی علیه السلام را تأیید می کند.
خداوند در قرآن کریم حضرت یوسف علیه السلام را به نحوی و حضرت ابراهیم علیه السلام را به نحوی دیگر معرفی می کند. بعضی از انبیا را زلال می آورد و تعریف های مهمی از آنها می کند. تعاریفی که ائمه از حضرت ابراهیم علیه السلام می کردند به خاطر همین تعابیر قرآنی است که می دانستند حضرت ابراهیم علیه السلام زلال توحید را چشیده و پیر طریق بوده است.
------------------
منبع: بنیاد هاد
مطالب مرتبط
