قدرت علمی به تنهایی کافی نیست...

قدرت علمی به تنهایی کافی نیست...

با غالب شدن ظاهری دنیای غرب و قدرت علمی آنان، عده ای به ظاهر تحصیل کرده در داخل کشور خودمان(و کشورهای اسلامی دیگر) همواره قدرت علمی دنیای غرب و به تبع آن قدرت علمی ناچیز خود را را به رخ می کشند در حالی که کاری به جنایات غرب بر ضد بشریت و کارهای ضد اخلاقی و ضد خانوادگی آنان و نیز اخلاق و رفتار نامطلوب خود ندارند. آنها غافل از این هستند که علمی ارزش دارد که بر مبنای آموزه های قرآن و اخلاق انسانی  باشد.

قرآن در زمینه هماهنگی بین علم و ایمان می فرماید: «يَرْفَعِ‏ اللَّهُ الَّذينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ الَّذينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجاتٍ؛ خداوند كسانى را كه ايمان آورده‏ اند و كسانى را كه علم به آنان داده شده درجات عظيمى مى ‏بخشد.»[1] پیام این آیه این است که اهل دانشِ با ایمان، در هر دو جهان دارای درجاتی هستند. وگرنه اهل دانشی که مقید به اخلاق انسانی و ایمان نیستند، شاید در این دنیا درجاتی داشته باشند ولی آن جهان خبری از درجه نیست، و حتی مواخذه هم می شوند.

قارون خود را اهل علم و دانش می دانست و درجات مادی هم داشت؛ اما با خدا و پیامبر او مخالفت کرد و نتیجه اش را دید. «قالَ إِنَّما أُوتيتُهُ عَلى‏ عِلْمٍ عِنْدي‏ أَ وَ لَمْ يَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ قَدْ أَهْلَكَ مِنْ قَبْلِهِ مِنَ الْقُرُونِ مَنْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُ قُوَّةً وَ أَكْثَرُ جَمْعاً؛ (قارون) گفت: جز اين نيست كه اين اموال از روى دانشى كه در نزد من است (دانش به تورات و كيمياء و تجارت و كشاورزى) به من داده شده؛ آيا ندانسته است كه خداوند پيش از وى از مجتمعات انسانى كسانى را كه از او قوى‏ تر و ثروتمندتر و پرجمعيت‏ تر بودند هلاك نموده؟»[2]

بنابراین صرف علم آموزی و معلومات داشتن، دلیل بر ارزش داشتن آن فرد نیست؛ چه بسا او گرگی، و یا گرگی در لباس میش باشد. چه دانشمندانی(خداناباوران) که در جهان بر ضد دین و اخلاق و انسایت مبارزه می کنند، چه افراد تحصیل کرده ای که در جامعه به انواع کارهای غیراخلاقی و غیرانسانی مبادرت می ورزند، چه افراد تحصیل کرده ای که رفیق دزد(توجیه گر دزد و..) و شریک قافله(ظاهری موجه بین مردم دارند) هستند. آیا هیچ عاقلی می گوید که اینان افراد خوبی هستند چون اهل علم و دانشند؟ خیر، با این که داشتن علم و دانش ارزش و اعتبار است.

سخن آخر این که؛ اگر چه داشتن علم و دانش مطلوب است و مورد تاکید اسلام است؛ اما «علم چندان که بیشتر خوانی. چون عمل در تو نیست نادانی.»[3]

پی نوشت:
1ــ مجادله/11.
2ــ قصص/78.
3ــ سعدی.