هنجارهای زندگی کودکان پس از متارکه والدین

هنجارهای زندگی کودکان پس از متارکه والدین

در این بخش، هنجارهای زندگی کودکان پس از متارکه والدین را بررسی خواهیم کرد. با ما همراه باشید تا در این مورد بیشتر بخوانید.

طلاق به كودكان آسيب نمی زند، رفتاری كه والدين هنگام طلاق يا بعد از آن انجام ميدهند به فرزندانشان آسيب ميزند. بسياری از كودكان كه بچه طلاق نيستند قربانی دعواها و خشونت های فيزيكی و روانی والدين شان می شوند و بسياری از كودكانی كه والدين آگاهانه از هم جدا شده اند و در محیط آرام و به دور از جنجال رشد می کنند به سلامت از دوران كودكی گذشته اند.

اگر پدر و مادر به هر دلیلی ازهم جدا شدند لازم است یک سری «باید و نبایدهایی»را در مورد فرزندشان رعایت کنند. والدین با همکاری هم ، در یک محیط آرام ،طی چند گفتگوی کوتاه و تدریجی( نه یکباره و مفصل) بدون احساس گناه و گریه تصمیمتان را در خصوص جدایی به فرزندتان بگویید ، تاکید بر «بدون احساس گناه و گریه » به این خاطر است که وقتی شما نقش گناه کار و حالت اندوهگین به خودتان بگیرید ، طبعا به فرزندتان حس قربانی شدن را القا می کنید.

در این گفتگو ها به فرزندتان اطمینان دهید که این جدایی به معنای ندیدن و یا از دست دادن پدر یا مادر نیست ، به لحاظ روانی باید احساس ارامش را در فرزندتان ایجاد کنید و به سوال های او در این زمینه متناسب با سنش پاسخ دهید تا خیالش راحت شود هر دو والد را دارد و می تواند پدر و مادر را ببیند.

بچه ها رویای تجدید میثاق شما را در این شرایط به سرعت در ذهنشان پرورش می دهند و تصور می کنند این جدایی موقت است. به فرزندتان بگویید که این جدایی قطعی است و قرار نیست با هم زندگی کنیم ، چرا که این انتظار در ذهن کودک اسیب زاست و او باید با کلام شما به قطعیت برسد.

لازم است بچه ها مطمئن شوند والدی که سرپرستی را بر عهده نمی گیرد دقیقا به اندازه والد سرپرست ، عاشق بچه است (به هیچ وجه نباید بخاطر خشمی که از همسر اسبقتان دارید از وی بد حرفی در حضور کودک کنید)اما بچه تا زمانی که بزرگ نشده است با یک والد زندگی می کند و والد دیگر را طبق برنامه منظم ملاقات می کند و می تواند هر روز تماس تلفنی داشته باشد خیلی مهم است که حتما به این برنامه پایبند باشید و تحت هیچ شرایطی قرار های ملاقات را کنسل نکنید.

لازم است به کودک اطمینان دهید که با جدایی شما، فامیل پدری و مادری را از دست نمی دهد و می تواند در مهمانی ها و جمع های خانوادگی چه پدر و چه مادر شرکت کند، همواره باید با احترام نسبت به عمو و عمه و خاله و دایی فرزندتان ، بعد از جدایی صحبت کنید.

اگر قرار است کودک گاهی خانه شما و گاهی خانه والد دیگر باشد، خودش تصمیم بگیرد که کدام متعلقات و اسباب بازی هایش کجا باشند، هر چند توصیه ما این است خانه فرزند یک جا باشد و تا حد امکان مکان زندگی کودک بعد از جدایی والدین تغییر نکند، مهم است که کودک احساس بی خانمان شدن، عدم امنیت و اضطراب ناشی از جابجایی را تجربه نکند.

تا جای امکان شبکه حمایتی کودک در اجتماع مانند مهد کودک، مدرسه، کلاس هایی مثل ورزش، نقاشی، موسیقی و ... که در زمان قبل از جدایی والدین می رفته است تغییر نکند زیرا هم زمان سازش پیدا کردن با این همه تغییرات جدید برای کودک سخت است و می تواند مشکلات رفتاری و یا زمینه ساز افسردگی و اضطراب در کودک شود.

در هنگام پروسه جدایی و سختی های حین جدایی و پس از جدایی و رنجش ها و سنگینی مسئولیت بزرگ کردن فرزند به تنهایی و خستگی هایی که در این راه است نباید از همسر اسبقتان یک چهره بد در ذهن فرزندتان ثبت کنید، البته اگر سلامت روان فرزندتان برایتان مهم است. فرزند شما قرار نیست سنگ صبور شما باشد و با او درددل کنید و نیاز های عاطفی و بار تخلیه هیجانات منفی شما بر دوش کودک باشد، کودک فقط باید کودکی کند، یادتان باشد شغل کودک بازی است و بس.

درپروسه جدایی بعضا بخاطر یارکشی یا نشان دادن مظلومیت خودتان و ظالم بودن والد دیگر نزد قاضی و... کودکتان را به دادگاه نبرید، ترس و نگرانی که کودک درگیر آن می شود اثرات جبران ناپذیر روانی بر کودک خواهد گذاشت. اگرهر دو والد سلامت جسمی، روانی و تمکن مالی و تمایل به نگه داری فرزند دارند به کودک بگویید که کاملا خودش مختار است که تصمیم بگیرد با چه کسی زندگی کند و در این راه بعضا بخاطر لجاجت با همسرتان به فرزندتان اسیب نرسانید و با انتخاب کودکتان احساس شکست نکنید. بخاطر جدایی احساس بدی نداشته باشید که باعث شود دلسوزی بیش از حد داشته باشید و به همه خواسته های کودک بله بگویید و فرزندی وابسته و ضعیف و شکننده را پرورش دهید.

قبل از ازدواج مجدد کودک را در جریان قرار بدهید و تصویر مشخصی از اینده و وضعیت جدید، متناسب با سن کودک برایش شرح دهید، چون هرگونه ابهام در ذهن کودک برای او ترس و اضطراب ایجاد می کند. یادتان باشد اگر می خواهید کودکتان شاد و آرام باشد اول باید آرامش و پذیرش واقعی در درون خود شما بعنوان والد باشد.