لوکور بوزیه، معمار معروف در چهارم مه 1887م در شهر لاشودوفوند در سوئیس به دنیا آمد. پدرش که ساعت ساز بود، او را در 13 سالگی به مدرسه صنعتی فرستاد تا ساعت سازی بیاموزد، ولی پس از مدتی، لوکور بوزیه نام خود را در فن معماری ثبت نمود. در 17 سالگی اولین نقشه خانه خودشان را به بهترین وجه کشید و پس از چندی بنگاه مستقل معماری در پاریس تأسیس کرد. لوکور بوزیه در این هنگام، مطالعات قابل توجهی در مورد صنعتی کردن ساختمان، نه فقط به طریق تئوری بلکه از راه اجرایى، به عمل آورد. وی از راه علم و تجربه شخصی به نتایجی دست یافت که هرگز از هیچ گونه تعلیم دانشگاهی نمی توانست آن ها را به دست آوَرد. او در سال 1920، مجله ادبی و هنری روح تازه را منتشر کرد و با انتشار مقالات تجدد خواهانه خود، برضد مِتُدهای کهنه معماری مطالبی نگاشت. وی در این سال ها طرح ها و ماکت های فراوان و سرشار از اندیشه های خاص خود به وجود آورد و ساختمان ها و هم چنین چندین شهر را به شیوه نوین طراحی نمود و تئوری های خود را به مرحله اجرا رساند. فلسفه لوکور بوزیه در مورد معماری شهرها، پیشنهاد شهرهای عمودی است که برای هر خانواده، حداکثر خصوصیات و استقلال داخلی و نیز تجهیزات لازم عمومی را فراهم آورَد. با وجود تنوع شکلی فراوان در کارهای لوکوبوزیه، کار معماری وی هرگز وحدت خود را از دست نداده است، چنانچه با تقلید و تکرار، اَشکال و حجم ها اشتباه نمی شود و به حالت صحیح شکل توجه می گردد. لوکور بوزیه خالص ترین معمار فرانسه است که با توجه به سنن قدیم ساختمان که در آنها، شریف ترین خلاقیت در خدمت انسان قرار می گرفت، به آفرینش های هنری پرداخته است. به طور کلی نقش لوکور بوزیه در معماری نو همانند نقش پیکاسو در نقاشی نو است. لوکور بوزیه نقشه های معماری خود را در سی جلد کتاب جمع آورده است. وی سرانجام در بیست و هفتم اوت 1965م در هشتاد و هفت سالگی به هنگام استحمام طبی در یک پلاژ غرق شد و درگذشت.
