پس از اعدام لویى شانزدهم در 21 ژانویه 1793م، درگیری های داخلی در فرانسه ایجاد شد و اختلافات شدیدی میان وارثان حكومت شكل گرفت. در نهایت پس از حمله سازمان یافته افراطیون، نمایندگان مخالفْ دستگیر یا متواری شدند و از اول ژوئن 1793م، قدرت به طور مطلق در اختیار رهبر تندروها به نام ماكسیمیلیان روبْسْپیر قرار گرفت. به دنبال آن یك كمیته نجات ملی كه روبسپیر در رأس آن قرار داشت زمام امور فرانسه را به دست گرفت. دوران حكومت كمیته نجات ملی كه بیش از یكسال به طول انجامید، یكی از خونبارترین مراحل انقلاب فرانسه است كه به دوران ترور یا وحشت معروف شده است. در دوره حكومت كمیته نجات ملی در فرانسه، در حدود سی صد هزار نفر بازداشت و حداقل 17 هزار نفر اعدام شدند. مقررات محاكمه و مجازات در این دوران تغییر یافت و دادگاه های انقلابی، دیگر الزامی به رعایت مقررات معمول قضایى نداشتند. حق استیناف و فرجام خواهی از میان رفت و احكام دادگاه ها، قطعی و لازم الاجرا شد. دادگاه های پاریس در عرض یك ماه، 1300 حكم اعدام صادر كردند و دستگاه های گیوتین در چند نقطه شهر، هر روز به طور متوسط سر چهل نفر را از تن جدا می كردند. در دوران حكومت ترور در فرانسه، شورش ایالت ها نیز با خشونت و بی رحمی بسیار سركوب گردید و سر هزاران نفر زیر گیوتین رفت. اما این حكومت دوام زیادی نداشت و پس از یكسال و اندی به دنبال قیام علیه روبسپیر و اعدام او در 27 ژوئیه، دوران حكومت ترور پایان یافت. در نهایت، مردم پاریس در شب بیست و هشتم ژوئیه 1794م پایان حكومت وحشت را جشن گرفتند و زندانیان در بندِ كمیته نجات ملی فرانسه را آزاد ساختند.
مطالب مرتبط
