پیر كارْلِه دو شامْبْلَن دو مارْیوو، نویسنده و داستان نویس فرانسوی، در هفدهم نوامبر 1688م در پاریس به دنیا آمد و پس از آشنایى با روشن فكران و اهل ذوق و ادب، در هجده سالگی به نمایش نامه نویسی روی آورد. موضوع آثار اولیه او هر چند بسیار عادی و متوسط بود، اما اندیشه های اصلی و مهمی را كه ماریو در آینده در نمایش های خود می پرورانْد، نمودار ساخت. ماریو از اوان جوانی، استعداد خود را در تحلیل روانی و تعمق در خصوصیت های اخلاق بشر آشكار نمود و در این زمینه، مقاله هایى انتشار داد كه اشخاص و صفات خاص آنها از واقع بینی خاص برخوردار بود. ماریو طی سال های بعد نمایش نامه های متعددی از قبیل غافل گیری عشق، ناپایداری دوجانبه و كمدی جزیره عقل را بر روی صحنه برد و با موفقیت و شهرت فراوانی مواجه گردید. ماریو سالیان دراز نویسنده ای سبُك و جِلف شناخته می شد، اما برخی دیگر از ادبای زمان پس از وی، او را نویسنده ای می دانستند، با اصول و مبانی فكری تازه و فلسفی و غیر متعارف و عمیق. امروزه ظرافت طبع و دقت و تیزبینی ماریو در تحلیل روانی آشكار گشته است و هر یك از نمایش نامه های او تلاشی شناخته شده است در برافكندن نقاب هایى كه حیله ها و قراردادهای مكّارانه را در خود می پوشانده است. ماریو، پیچ وخم هایى را كه به تدریج در جریان نمایش به وجود می آورد، ناگهان در پرده آخر از میان می برد و معماهای هیجان انگیز و پرتحرك را به وسیله كشف حیله ها، نیرنگ های از پیش طرح شده، تلوّن ها، درددل ها و اعترافات تصادفی حل می كند. ماریو به سبب معرفت درباره زوایای طبع آدمی و توصیف رنج و درد و به سبب شیوه نگارش، شهرت فراوانی دارد. پیر ماریو سرانجام در 23 ژوئیه 1763م در 75 سالگی درگذشت.
مطالب مرتبط
