روایت شده از امام صادق علیه السلام که رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمودند: خدای تبارک و تعالی میفرمایند: هیچ بنده گنهکاری را وارد بهشت نمیکنم، مگر اینکه: او را به مرض و بیماری مبتلا میکنم
تا کفاره گناهانش باشد و اگر گناهانش با آن بیماری پاک نشد و زیادتر از آن بود، کسی را بر او مسلط میکنم که بر او ظلم کند تا کفاره گناهانش باشد.
یا رزق و روزی اش را کم میکنم تا کفاره گناهانش باشد و اگر این نیز برای کفاره گناهانش کافی نبود
جان گرفتن او را سخت میکنم و یا در قبر بر او سخت میگیرم تا وقتی که بدون هیچ گناهی نزد من آید و او را وارد بهشت کنم. اما کسی را که میخواهم وارد جهنم کنم: او را صحیح و سالم میگذارم، رزق و
روزی اش را زیاد مى کنم و جان دادن او را آسان
می گردانم تا وقتیکه نزد من آید ، هیچ حسنه ای نداشته باشد(و حقی بر من نداشته باشد) ودر همان وقت او را وارد جهنم کنم.
منبع. سندالرسول ج۱ برگرفته شده از بحارالانوار
