۱. قالَ عَليٌّ عَلَيْهِ السَّلامُ: اِيّاكَ وَ صَحْبَةَ مَنْ اَلْهاكَ وَ اَغْراكَ فَاِنَّهُ يَخْذُلُكَ وَ يُوبِقُكَ .
بپرهيز از رفاقت با كسي كه اغفالت مي كند و فريبت مي دهد كه سرانجام مايه ي خواري و هلاكتت خواهد شد .
۲. الإمامُ عليٌّ عليه السلام: صُحبَةُ الْأَشْرارِ تَكْسِبُ الشَّرَّ، كالرِّيحِ إِذا مَرَّت بِالنَّتِنِ حَمَلَتْ نَتِناً.
همنشيني با بدان، بدي مي آورد همچون باد كه هرگاه بر بوي عفن بگذرد ، بوي بد با خود
مي آورد .
۳. قالَ عَليٌّ عَلَيْهِ السَّلامُ: وَ احْذَرْ صَحَابَةَ مَنْ يَضِلُّ رَأْيُهُ وَ يُنْكَرُ عَمَلُهُ فَإِنَّ الصَّاحِبَ مُعْتَبَرٌ بِصَاحِبِه .
علي عليه السلام در نامه ي خود به حارث همداني توصيه كرده است: از رفاقت با كساني كه افكارشان خطا و اعمالشان ناپسند است بر حذر باش، چه آدمي به رويه و روش رفيقش خو
مي گيرد و با افكار و اعمال وي معتاد مي شود .
منابع.☟
۱.غررالحکم.صفحه ۱۵۲
۲.غررالحکم.صفحه۵۸۳۹
۳.نهج البلاغه،نامه ا ی99
