فرزانگان قفقاز [۱۲۵] - باقر ناردارانی بادکوبهای (۱۲۹۱ - ۱۳۵۶ ق)
باقر ناردارانی بادکوبهای (۱۲۹۱ - ۱۳۵۶ ق)
آیتالله شیخ باقر ناردارانی بادکوبهای فرزند غلام میرزا و حُرمت خانم در سال ۱۲۹۱ ق (۱۸۷۴م) در قصبه نارداران از توابع شهر باکو که اهالی آن به پایداری در راه دین شهرهاند؛ دیده به جهان گشود. قرائت قرآن، کتابهای، بوستان، گلستان و دیگر کتب متداول مکتبخانههای وقت قفقاز را نزد روحانیون منطقه فراگرفت. سپس مقدمات و بخشی از سطوح عالیه را نزد عالم بزرگوار وقت منطقه شیخ محمدامین مجتهد آموخت.
بعد از آن به حوزههای علمیه ایران مهاجرت نمود از محل دقیق و مدت اقامت ایشان در حوزههای علمیه اطلاعی در دست نیست. آنگاه به نجف اشرف هجرت کرد و هیجده سال در آن حوزه مقدس خوشهچین خرمن دانش بزرگانی چون حضرات آیات عظام: سید محمدکاظم طباطبایی یزدی آخوند ملا محمدکاظم خراسانی و دیگر استادان شد و به مقامات عالیه علمی نایل آمد.
بعد از سال ۱۳۳۰ ق (۱۹۱۲م) به زادگاه خود بازگشت و در مسجد جمعه نارداران به وعظ و ارشاد و تبلیغ معارف و احکام شرعی و دیگر فعالیتهای دینی همت گمارد. در سال ۱۳۴۶ ق (۱۹۲۷م) به قصبه پِینَه از توابع با کو نقلمکان کرد و در مسجد سلیم آنجا به اقامه جماعت و دیگر فعالیتهای دینی پرداخت ایشان همچون دیگر عالمان وقت منطقه تحت شدیدترین شکنجهها و آزار و اذیتهای حکومت کمونیستی قرار گرفت و به سختی روزگار گذراند؛ اما بهرغم خفقان ایجاد شده و مخاطرات شدید، شجاعتی کمنظیر در پایداری بر مواضع دینی از خود نشان داد و در سنگر دفاع از دین و دینداران مقاومت شجاعانه نمود و هرگز با ستمگران و دژخیمان کمونیسم از در سازش در نیامد. در دوران خفقان دهشتبار ملحدان بلشويك كه برای قلعوقمع عالمان دینی و مردم دینمدار جز به حربه خشونت و کشتار بیرحمانه متوسل نمیشدند، شیخ سرافراز و با ایمانی استوار صلاح به کمربست و اسلحه به دست گرفت و بر منبر نشست و آیات و روایات بر مردم خواند و حریم کلمات مقدس قرآن و اهلبیت علیهمالسلام را با ایثار جان خویش پاس داشت.
سرانجام آن عالم ربانی و فقیه مجاهد در سال ۱۳۵۶ق (۱۹۳۷م) بدرود حیات گفت و به دیار باقی شتافت. پیکر پاکش در قبرستان زادگاهش نارداران به خاک سپرده شد.
* * *
فرزندش آخوند شیخ محسن ناصح ناردارانی از علمای منطقه بوده و شرححالش به شماره ۵۵۹ ذکر شده است.
منبع: کتاب فرزانگان قفقاز، عادل مولایی، ص ۱۳۰ و ۱۳۱.
افزودن دیدگاه جدید