َٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱذۡكُرُواْ نِعۡمَةَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ إِذۡ جَآءَتۡكُمۡ جُنُودٞ فَأَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ رِيحٗا وَجُنُودٗا لَّمۡ تَرَوۡهَاۚ وَكَانَ ٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرًا
اى كسانى كه ایمان آورده اید! نعمت خدا را بر خود به یاد آورید، آن گاه كه (دشمنان شما در قالب) لشكریانى به سراغتان آمدند، ولى ما (براى دفاع از شما) تند بادى (سخت) و لشكریانى كه آنها را نمى دیدید بر آنان فرستادیم، (و بدین وسیله دشمنان را قلع و قمع كردیم)، و خداوند به آنچه انجام مى دهید بیناست.
1- شرط دریافت امدادهاى الهى، ایمان و تلاش است. «یا ایها الّذین آمنوا اذكروا نعمة اللّه» (مسلمانان آماده ى دفاع شدند، خندق كندند و سپس یارى شدند.)
2- انسان در معرض فراموشى نعمت است و به تذكّر نیاز دارد. «اذكروا نعمة اللّه»
3- اگر خداوند ببیند كه ما به وظیفه ى خود عمل مى كنیم، امدادهاى خود را بر ما نازل مى كند. «كان اللّه بما تعملون بصیراً»
