حادثه فیضیه
پس از واقعه خونین پانزدهم خرداد 1342، هر سال روحانیون و اغلب مردم متدین، به یاد شهدای این قیام و غم دوری رهبر و مراد خویش، حضرت امام خمینی(ر
مدت كوتاهی پس از تهاجم وحشیانه مزدوران رژیم پهلوی به مدرسه فیضیه، موج خشم و نفرت ناشی از این فاجعه، از مرزهای كشور فراتر رفت و حوزه های علمیه نجف و كربلا را
عصر روز سوم فروردین 1342 و پس از حمله مزدوران رژیم پهلوی به مدرسه فیضیه قم، منزل امام خمینی، مركز اجتماع مردم و روحانیان مبارز شد.
عصر روز دوم فروردین 1342 ش برابر با 25 شوال 1382 ق و مصادف با شهادت امام صادق(ع) بود.
یکی از سازمان های مهم در مبارزه با استبداد دوران محمدرضا پهلوی، حوزه علمیه قم و مراکز دینی و علمی این شهر مقدس بود، که به رهبری علما و مراجع بزرگ، به ویژه حض
حمله مأموران رژیم ستم شاهی به مدرسه فیضیه در سالروز شهادت امام صادق(ع) در سال 1342 هر چند تصویر تلخی بر خاطره انقلاب باقی گذاشت، اما سرمنشاء بسیاری از رخداده
اعزام روحانیون به سربازی؛ آخرین حربه رژیم