شعر | ضیاءالصالحین

همسایه نگاه می کند گریه نکن / امید مهدی نژاد

از شما از این سلام خشک و خالی خسته ام / امید مهدی نژاد

نگفته ای از کدامین مسیر برگردم / امید مهدی نژاد

به پس فردا یقین دارم پس از فردا نمی ترسم / امید مهدی نژاد

با جوهر قرمز کبوتر می نویسم / امید مهدی نژاد

از حق حتی دو حرف گفتن تلخ است / امید مهدی نژاد

این بود دستمزد رسالت زمینیان / امید مهدی نژاد

قسمت به مثقال است حسرت به خروار است / امید مهدی نژاد

آتش سرخ روشن است زیر خاکستری هنوز / امید مهدی نژاد

بوی حرامی می وزد شمشیر بردارید / امید مهدی نژاد

دست او اینجاست انگشتر نمی دانم کجاست / امید مهدی نژاد

الا دختر که دل پیشت اسیره / امید مهدی نژاد

امام هست بجنبیم و اتصال کنیم / امید مهدی نژاد

همه محتاج امامیم خودت را برسان / امید مهدی نژاد

همساز شو با درد بگذار و بگذر مرد / امید مهدی نژاد

کجا دنبال مفهومی برای عشق می گردی / امید مهدی نژاد

فرشتگان به گلویت اشاره می کنند / امید مهدی نژاد

افسار دریا در مشت ماه است / امید مهدی نژاد

گاه باید رفت باید رفت و تنها رفت / امید مهدی نژاد

تا پای چشمه رفتیم لب تشنه بازگشتیم / امید مهدی نژاد

چرا نبض دلت را از زن رمال می گیری / امید مهدی نژاد

آن روز سبکبار و رها می رفتند / یوسف رحیمی

عید جدیدی آمد و آغاز سالیست / : یوسف رحیمی

سلام بر فاطمیه / یوسف رحیمی

گل که پرپر شد شمیمش را همه حس می کند / یوسف رحیمی

بیا صاحب عزای فاطمه / یوسف رحیمی

ضریح بی نشان / یوسف رحیمی

آقای من مصیبت تو فرق می کند / یوسف رحیمی

قل لا اسئلکم علیه اجرا الا موده فی القربی / یوسف رحیمی

آیینه چقدر مگر طاقت دارد / یوسف رحیمی

پنجره ای رو به فدک / یوسف رحیمی

می دیدم که فاطمه ست اما / یوسف رحیمی

انت اول مظلوم و اول من غصب حقه / یوسف رحیمی

یا علی مدد / یوسف رحیمی

در هر دم و بازدم علی می گفتی / یوسف رحیمی

عصیان سقیفه کم نبود ای بانو / یوسف رحیمی

بازگشت بالا

موضوعات

شبکه‌ها