صوفيه سلوك را داراي مراتبي دانسته و افزوده اند كه پاي بندي به شريعت امري موقت است و چون انسان در طي طريق معرفت مسِ وجود را به زر ناب تبديل كرد، ديگر رعايت حدود شريعت براي او الزامي نيست و در اين ساحت، احكام شرعي رنگ مي بازد
